|
หัวข้อ: สัพเพสัตตา..จาก สารอโศก..โดย นิรนาม เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 25, กุมภาพันธ์, 2558, 12:49:43 AM สัพเพ สัตตา เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง เสียงซวบซวบคมดาบเชือดเลือดไหลนอง เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกิดใจ เสียงสัพเพสัตตาพาให้คิด ว่าชีวิตนี้มีค่ากว่าสิ่งไหน อเวราอย่ามีเวรอย่ามีภัย ชีวิตใครใครก็หวงอย่าล่วงเกิน ท่องสัพเพสัตตามาแต่ไหน ยังเข้าใจเนื้อแท้แค่ผิวเผิน ยังฆ่าบ้างกินบ้างอย่างเพลิดเพลิน ยังใช้เงินซื้อชีวิตอนิจจา สัตว์เกิดกายมาใช้กรรมที่ทำไว้ เป็นเป็ดไก่กุ้งปูเป็นหมูหมา ตามเหตุต้นผลกรรมที่ทำมา มิใช่ฟ้าประทานไว้ให้คนกิน มีปัญญาแต่ไฉนจึงไม่คิด มองชีวิตกลับเห็นเป็นทรัพย์สิน เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น เขาจนใจสู้ไม่ได้เถียงไม่เป็น ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไม่ปรานี มีพืชผักมากมายนับไม่หมด ทุกกลิ่นรสสดใสหลากหลายสี ธรรมชาติจัดวางอย่างดิบดี สัตว์วิ่งหนีพืชเต็มใจให้กินมัน เพราะเรากินเขาจึงฆ่าเอามาขาย เราสบายแต่สัตว์โลกต้องโศกศัลย์ ท่องสัพเพสัตตามาทุกวัน เมตตากันโปรดอย่าฆ่าและอย่ากิน -นิรนาม- |