บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

กาลเวลาพาผันทุกวันเปลี่ยน           ย่อมวนเวียนกิเลสเหตุสู่สิง จิตมนุษย์สุดหยั่งยังถกติง ในทุกสิ่งอยากได้ไว้ครอบครอง หลากปัจจัยรายล้อมจิตน้อมรับ ยึดติดกับวัตถุ มุสอดส่อง ทันสมัยใสงามตามจินต์ปอง เกินครรลองจำเป็นยังเห็นดี อัตคัดคลาดเคลื่อนเงินเดือนพร่อง อยากได้ของพอพึงจึงเป็นหนี้ มีโปรฯใดไม่ขัดบัตรใดมี รีบด่วนจี๋มิรอขอสมใจ กินข้าวหรูดูหนังฟังเพลงแรพ ต้องแนวแบบเกาหลีนิยมใฝ่ ของแบรนด์ดังฝังจิตติดวิไล ซื้อหาใช้อวดโก้หมายโชว์ตน นัดสังสรรค์หรรษาพาสุขสันต์ รวมเกลอกันมาเกาะเพราะหวังผล สุดสมเพชเวทนาพาอับจน ก้มหน้าทนยืมดะพอประทัง อนิจจาสุขีอยู่ที่ไหน มิหยุดใจเลยหนอขอสมหวัง อิจฉาเขาสุขล้น ใจหม่นจัง มิมีมั่งอย่างเขา...จึงเฝ้ารำพัน  :090: Sasi

(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)

(http://www.bansuanporpeang.com/files/images/user7742/DSC08645.JPG)


สุขแต่หลังครั้งหนึ่งพึ่งพ่อแม่
ยื่นมือแบขอตังค์กินก๋วยเตี๋ยว
เบื่อบะหมี่กินขนมจีนน้ำเงี้ยว
ดูดน้ำเขียวน้ำแดงแบ่งกันกิน

สุขเรียนม.ต้นปลายปั่นรถถีบ
เอิ้นจุกจีบสาวสวยสตรีศิลป์
วอนขอคัดวิชชาเป็นอาจิณ
ใคร่ยลยินยิ้มหวานคะขานคำ

สุขเมื่อจบสถานมีงานท่า
ตรงอัตราดีกรีที่เรียนร่ำ
ได้บรรจุจ้างจงลงประจำ
เจ้านายนำโบนัสจัดจ่ายเงิน

สุขโดยชอบครอบครัวพัวพันผูก
พ่อแม่ลูกปฏิบัติมิขัดเขิน
ทำหน้าที่ดีงามตามทางเดิน
จ่อจำเริญทุกหนชนยกยอ

สุขกำหนดอดออมถนอมทรัพย์
ถี่ถ้วนจับจ่ายเซ็นจำเป็นหนอ
มิรอลาภโลภลักพักเพียงพอ
เสพเพื่อก่อต่อคืบสืบยืนยาว

สุขผ่องผุดสุดวัยก่อนไกลจาก
น้อมตัวฝากวิเศษสู่เขตขาว
เพียรกรานศีลรินคำธัมมะพราว
จวบถึงคราวจุติสุขนิรันดร์

รพีกาญจน์