|
หัวข้อ: อภัยเถิดเธอ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 07, เมษายน, 2558, 09:43:53 AM (http://upic.me/i/bv/167761-attachment.jpg) (http://upic.me/show/42238941) อภัยเถิดเธอ.... คือมนุษย์ปุถุชนคนหนึ่งนะ มิใช่พระอิฐปูนสูญรู้สึก หรืออรหันต์ทรงธรรมที่ล้ำลึก ความคิดนึกขาวดำธรรมดา โฉมสอางค์งามตาคือสาเหตุ กวนกิเลสฟุ้งซ่านสาดตัณหา ทะยานอยากลากไปในมรรคา ปรารถนาครองไว้ให้นานนาน สวยอย่างนี้แล้วใจใครมิหลง ดั่งเหมหงส์มีค่าสูงกว่าห่าน งามอย่างนี้มีใครไม่ต้องการ จิตฟุ้งซ่านยามยลโฉมคนงาม ปุถุชนอย่างฉันย่อมหวั่นไหว ครุ่นคิดใคร่กังวลจนสุดห้าม โปรดอภัยเถิดเธอ...เผลอลวนลาม พยายามห้ามใจ....มันไม่ฟัง @ เต็ม อภินันท์ ๑๕ มีนาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๓๕ น. ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต |