บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 15, กรกฎาคม, 2558, 10:22:04 AM



หัวข้อ: หมดวัยหวานแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 15, กรกฎาคม, 2558, 10:22:04 AM
(http://upic.me/i/l2/h6qe2.jpg) (http://upic.me/show/56185787)

หมดวัยหวานแล้ว

ครั้งที่เราพบกันในวันแรก
มีรสแปลกปร่าสู่ความรู้สึก
เหมือนฝันไปในโลกลี้ลับลึก
โดยฉันนึกไม่ถึงตะลึงแล

นับเป็นความแปลกใหม่ได้สัมผัส
ถ้าหากนัดก่อนพบสบกระแส
ก็จะไม่งงงันซ่านดวงแด
ด้วยวางแง่มุมไว้ในที่ควร

นี่จู่จู่เธอมาตรงหน้าฉัน
ด้วยโฉมอันไฉไลไปทุกส่วน
สองต่อสองมองตาพารัญจวน
ยิ้มแย้มยวนยั่วใจให้ลืมตน

ไม่เคยคิดหรือว่าฝันมาก่อน
เหมือนภาพหลอนจากฟ้าลอยมาหล่น
อยู่ตรงหน้าท้าทายให้เกินทน
เธอหวังผลอะไรฉันไม่รู้

พบครั้งแรกแปลกรสชินหมดแล้ว
ยังเหลือแววหวานหวามให้จำอยู่
ไม่อาจฟื้นคืนมาให้น่าดู
ต่างเป็นผู้หมดวัยไปตามกัน


@ เต็ม อภินันท์
๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๘ / ๑๙.๕๐ น.
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต


หัวข้อ: Re: หมดวัยหวานแล้ว
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 16, กรกฎาคม, 2558, 12:19:38 AM

แม้วัยหวานผ่านสิ้นจากจินต์แล้ว
แต่มิแคล้วความรักที่ภักดิ์มั่น
จักร้อยชื่นอื่นใดไม่เทียมทัน
เท่างามอ่อนตอนนั้นจวบวันนี้

รักด้วยความเข้าใจด้วยวัยผ่าน
เก็บความหวานวาบหวามตามวิถี
ประจุคงทรงจำฉ่ำฤดี
ชื่นชีวีไม่วายมิหน่ายเลย

เราอยู่กันรักกัน ร่วมผ่านทุกข์
ร่วมสมสุขร่วมโศก โอ้อกเอ๋ย
หวานจะร้างจางจืดหรือชืดเชย
แต่มิเคยจางรักสักเสี้ยวทรวง

จึงหวานแบบสูงวัยในความหวาน
ดุจมุ้งม่านอาทรทุกตอนช่วง
จะทุกข์สุขทุกยามเฝ้าถามทวง
คือความห่วงหวานหวาน.. วันสูงวัย ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู  มยุรธุชบูรพา)