บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 20, กรกฎาคม, 2558, 02:38:54 PM



หัวข้อ: กว่าจะถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 20, กรกฎาคม, 2558, 02:38:54 PM
(http://upic.me/i/bp/tqzrr.jpg) (http://upic.me/show/56238132)

กว่าจะถึงวันพรุ่งนี้

กาลอดีตปัจจุบันอนาคต
มีกำหนดแน่นอนมาแต่ไหน
วันนี้มีเพราะเมื่อวานมาผ่านไป
และหวังได้วันพรุ่งนี้จะมีมา

เมื่อวานกับวันนี้น่ะมีแน่
เป็นของแท้ที่ก่อเกิดต่อหน้า
ได้ประสบพบรู้ด้วยหูตา
วันเวลาเกิดดับล่วงลับแล้ว

เมื่อวานคือวันนี้ที่ผันเปลี่ยน
กาลจะเวียนวนเวรเป็นทิวแถว
กลืนกินสรรพสิ่งทิ้งวี่แวว
ตลอดแนวทางกาลผ่านชั่วดี

เมื่อวานกับวันนี้มีแน่ชัด
ด้วยอุบัติให้เห็นเป็นสักขี
เรียกอดีตปัจจุบันวันเดือนปี
วันพรุ่งนี้“มีไหม”ยังไม่รู้

เชื่อและหวังว่ามีพรุ่งนี้นะ
วันนี้จะเดินไปไกลสุดกู่
กว่าจะถึงพรุ่งนี้ที่หวังดู
อย่าหวังอยู่กับหวังอย่างเปล่าดาย


@ เต็ม อภินันท์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๘/ ๑๙.๔๒ น.
* ขอบคุณ กูเกิล ผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่อง *


หัวข้อ: Re: กว่าจะถึงวันพรุ่งนี้
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 21, กรกฎาคม, 2558, 12:17:41 AM

วันพรุ่งนี้มีไหมยังไม่รู้
วันนี้อยู่กับฝันอันหลากหลาย
สิ่งที่อยากทำนี้มีมากมาย
ก่อนจะวายชีพวางร้างชีวัน

จึงขอเดินดุ่มด้นบนความคิด
และดวงจิตยังมุ่งบำรุงฝัน
แม้จะเหลือเพียงก้าวก็คุ้มกัน
อย่างน้อยนั้นระหว่างก้าว เรื่องราวมี

เกิดเป็นคนคือรางวัล อันคุ้มค่า
แม้บางคราผิดหวังประดังถี่
เพียงน้ำผึ้งหนึ่งหยดหยาดฤดี
ก็สัมผัสเปรมปรีดิ์ ชีวีแล้ว

หนึ่งสัมผัสเปรมปรีดิ์ที่ดื่มด่ำ
คือทรงจำจรัสคล้ายประกายแก้ว
อันโชติโชนช่วงประดับวิบวับแวว
ก็พรายแพรวพริ้งค่า.. ยิ่งกว่าใด ฯ
:
.
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)