|
หัวข้อ: รักมิรู้แรม เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 21, กรกฎาคม, 2558, 10:45:20 AM (http://upic.me/i/zv/0ldod.jpg) (http://upic.me/show/56246005) รักมิรู้แรม เวลาเธอมีทุกข์ฉันทุกข์ด้วย เมื่อหนาวเหน็บเจ็บป่วยช่วยรักษา ยามเธอบูดบึ้งตึงโกรธปึ่งชา ฉันวอนว่ามิท้อง้อเอาใจ เธอเป็นไฟโพลงพลันฉันเป็นน้ำ เย็นชื่นฉ่ำระงับดับร้อนได้ มิเป็นฟืนซุกรุมเข้าสุมไฟ รู้จักใส่แข็งอ่อนผ่อนหนักเบา เอาเหตุผลมาเห่สิเนหา เอาเมตตามากองเป็นก้อนเส้า รองรับรักเลี้ยงถนอมกอดกล่อมเกลา รู้คลายเหงาคลายเครียดคลายเกลียดชัง คอยปรับใจให้เข้ากันคลายปัญหา ยอมรับค่านิยมดีเป็นที่ตั้ง สิ่งควรเว้นควรละเฝ้าระวัง ไม่เผลอพลั้งผิดผลาญการครองเรือน เวลาฉันมีทุกข์เธอทุกข์ด้วย ยามเจ็บป่วยเธอดูอยู่เป็นเพื่อน เราร่วมสุขทุกข์มิตรไม่บิดเบือน ตราบวันเดือนปีสลายรักไม่แรม..... @ เต็ม อภินันท์ ๓ กรกฎาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๓๑ น. * ขอบคุณ กูเกิล ผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่อง * |