|
หัวข้อ: ..... ดาว ..... เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 08, สิงหาคม, 2558, 10:56:46 AM (http://upic.me/i/wt/8x0lf.jpg) (http://upic.me/show/56406640) ..... ดาว ..... สุกสกาวพราวพรั่งดั่งเพชรโปรย แม้นใจโหยแห้งผากหลากเลือนผอง สติคืนฟื้นระทมทุกข์ถมครอง เพียงยลผองดารายามราตรี แสงระยิบพริบสวยช่วยส่องโลก ยามวิโยคเดือนดับเลือนลับหนี ความสุกใสไม่แรงแข่งบารมี แสงจันทร์สีสวยเข้มเมื่อเต็มดวง งามแปลกตาดารดาษเมื่อขาดจันทร์ สวยสุดฝันละม้ายคล้ายดั่งสรวง หากมีคนอิงแอบแนบซบทรวง จวบลาล่วงแสงพราวพรากยาวไกล คงไร้ทุกข์สุขีมิมีหน่าย อิงแอบกายชมดาวคราวฟ้าใส แม้แสงน้อยด้อยจันทร์อันอำไพ แต่หาใช่หมดค่าราคาลง ยามลมหนาวคราวพัดสะบัดโบก ความเย็นโกรกพรูใส่ยิ่งใหลหลง ฟ้ากระจ่างพร่างพราวดาวยังคง ทอแสงส่งส่องหล้านภาลัย จวบจนใกล้ไร้ดาวคราวฟ้าปิด มืดสนิทมัวหม่นสุดทนไหว เหมือนถูกพรากจากจิตชีวิตไป ทำอกไหม้ใจขมระทมเดียว 1p หัวข้อ: Re: ..... ดาว ..... เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 09, สิงหาคม, 2558, 11:15:41 PM จะโศกเศร้าไปไยหนอใจเจ้า จะร้อนเร่าไปไยให้ใจเปลี่ยว จะดาวลับล่วงหายไปไหนเชียว ดาวจะเทียวมาย้ำยามค่ำคืน แม้นเมฆปิดยังแสงรู้แกร่งกล้า ทุกครั้งคราส่องสาดมิขาดขืน พยายามฝ่าเมฆแม้กล้ำกลืน สู้ฝ่าฝืนสู้คอยและคอยรอ เพียงสลับสับเปลี่ยนแวะเวียนช่วง ครั้นเมฆล่วงลับแล้วไม่แคล้วก็ จะส่องแสงสว่างจ้ามาพะนอ อย่าทดท้อระทมหรือจมจินต์ ดาวจะงามยามที่ฤดีเจ้า มีสุขเข้าครอบครองมองถวิล แม้นใจหม่นดาวหม่นเป็นอาจิณ ดาวมิสิ้นแสงสายด้วยใจตน ............... ปลาย อักษร |