บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: 1p ที่ 09, สิงหาคม, 2558, 02:13:19 PM



หัวข้อ: คนกับป่า
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 09, สิงหาคม, 2558, 02:13:19 PM
(http://upic.me/i/ks/5b39b.jpg) (http://upic.me/show/56416507)

 
... คนกับป่า ...
 
นิราศไพรไกลบ้านย่านอาศัย
หมู่แมกไม้ดงลึกมากพฤกษา
ยากจำแนกแตกหมู่ดูจากตา
แต่อยู่ป่าคงแยกหากแปลกใด
 
สรรพสัตว์น้อยใหญ่ให้ระทึก
พาตรองตรึกนึกคิดพินิจไหน
ทั้งช้างป่ามฤคีอีกหมีไพร
ค่างฝูงใหญ่ชอบโหนโจนทะยาน
 
ความแห้งแล้งแห่งป่ายามหน้าร้อน
เมื่อถึงตอนแดดพร่างสุดอ้างขาน
มันระอุคุกรุ่นหนุนเนื่องนาน
เกิดไฟผลาญโหมคุประทุแรง
 
บ้างก็ว่าเกิดเองเร่งลุกโชน
บ้างก็โดนคนรุดจุดหลายแห่ง
ทั้งผองสัตว์ชัฏไผ่ลุกไหม้แดง
ทำเพื่อแกล้งหรือไรใจยักษ์มาร
 
ช้างพังพลายหลายตัวชักมั่วเพลิน
ชักแถวเดินจากป่าหาหมู่บ้าน
กินพืชไร่ในสวนรบกวนพาล
คนกล้าหาญมีใครให้พึ่งพา
 
คนกับช้างต่างที่มิเข้าใจ
คนทำไร่ทำสวนล้วนหนักหนา
ปลูกไม้ต้นบนทางช้างเดินมา
สัตว์ปรีดาชาวไร่บรรลัยจม
 
1p
 
ขอขอบคุณ   ภาพจาก  wcsthailand.org


หัวข้อ: Re: คนกับป่า
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 10, สิงหาคม, 2558, 09:19:48 AM

คนกับป่าพึงพาต่างอาศัย
สัตว์น้อยใหญ่ชีพชื่นสิ้นขื่นขม
หมู่ผองชนสุขอุราไม่ตราตรม
หากแต่ลมเปลี่ยนทิศย่อมผิดทาง

เริ่มรุกล้ำผืนป่าอาณาเขต
พนาเวศร่นถอยลดน้อยข้าง
ถิ่นหากินถูกเบียดและเสียดทาง
เสือลิงช้างเดือดร้อนมิผ่อนคลาย

ทั้งเสือช้างลางลิงวิ่งวกวุ่น
เสียสมดุลย์ชีวาเมื่อป่าหาย
และเริ่มออกเดินทางย่างยาตรกราย
จึงแลคล้ายสัตว์รุกบุกผองคน

เคยพึ่งพาอาศัยได้แปรเปลี่ยน
จะหันเหียนทางไหนให้สับสน
บ้านรุกป่าป่ารุกบ้านอลวน
สัตว์ก็จนใจยิ่งเท็จจริงมี


............... ปลาย อักษร


หัวข้อ: Re: คนกับป่า
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 10, สิงหาคม, 2558, 01:59:30 PM

 
 
คนกับป่าถ้าผสานเป็นการดี
คงไม่มีบุกรุกทุกแห่งหน
ควรกำหนดกฏเกณฑ์เป็นตัวตน
เพื่อให้ผลสืบต่อก่อแนวทาง
 
แต่ที่ผ่านนานมาหาดังเช่น
บุกรุกเล่นเป็นอาชีพรีบแผ้วถาง
ทั้งป่าเตียนเหี้ยนโล้นโค่นปลูกยาง
เหล่าเสือช้างค่างชะนีต้องลี้ครอง
 
ก็เห็นใจในวิถีที่ทำกิน
แต่ได้ยินมาว่าเป็นข้าของ
นายทุนใหญ่ใช้สำหรับเข้าจับจอง
เป็นข่าวร้องสองหูดูชาชิน
 
อีกทั้งเขื่อนเกลื่อนมากอยากสร้างเพิ่ม
รุกเพิ่มเติมผืนป่าวนาสิ้น
เหลือแต่ตอก่อเป็นแหล่งแล้งผืนดิน
แทบทุกถิ่นแห้งผากคนยากจน
 
1p