|
หัวข้อ: ไม้ใกล้ฝั่ง เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 10, สิงหาคม, 2558, 06:26:36 PM (http://upic.me/i/z9/h0n80.jpg) (http://upic.me/show/56429281) ... ไม้ใกล้ฝั่ง ... ลอยกระเพื่อมเหลื่อมไหลในสายคลื่น สะเทือนครืนลั่นโตรกโกรกหินผา ลิ่วละล่องท่องนำลอยน้ำมา สู่ชลาสายใหญ่ไหลเชี่ยววน สู้ลมกล้าท้าโต้จนโตใหญ่ ทั้งดอกใบกิ่งก้านยืนต้านฝน นับเป็นปีที่ให้ได้สู้ทน ความแกร่งล้นต้นค้ำย้ำบ่งใจ กาลเวลาล่วงเลยดุจเย้ยหา ลมและฟ้ารุมโหมจู่โจมใส่ ความผุพังรั้งเริ่มเหิมสู่ใน ทั้งโรคภัยกรายเยี่ยมเตรียมซ้ำเติม เหมือนเคราะห์กรรมย้ำใส่ไล่ตามติด ตามลิขิตของฟ้ามาส่งเสริม เหตุสังขารพาลล้ากว่าตอนเดิม ไม้ผุเริ่มโอนแกว่งด้วยแรงลม จนถึงคราวอวสานสังขารลด ทรหดหมดไปด้วยวัยขม คิดจะลี้หนีหน้าพญายม ไม้ก็ล้มถมน้ำลอยตามราย ลอยกระดืบคืบใส่จนใกล้ฝั่ง แต่ก็ยังไม่ถึงซึ่งจุดหมาย ไข้เริ่มรุมสุมหนักจักต้องกราย ลมที่หายใจหมดชีพปลดปลง 1p ขอขอบคุณ ภาพจาก uasean.com หัวข้อ: Re: ไม้ใกล้ฝั่ง เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 11, สิงหาคม, 2558, 09:06:11 AM อุทธาหรณ์สอนใจให้ครวญคิด ว่าชีวิตกำเนิดแต่เกิดเริ่ม ก็ดุจล่องนาวามาจัดเจิม ระยะเพิ่มห่างต้นสู่หนปลาย ระหว่างทางลอยล่องต้องคุณค่า เป็นที่พึ่งแด่มหาชีวาสาย สรรพชีพเล็กน้อยอันมากมาย ดุจจะคล้ายพักพิงอิงหลบเงา ยามอาทิตย์สาดแสงแรงกราดกล้า ก็พึ่งพาใต้ขอนหลบผ่อนเผา ยามกระแสเชี่ยวกรากกระชากเร้า ก็เกาะเอาขอนไม้ได้ผ่อนแรง ครั้นเวลาผ่านไปไม้ขอนนี้ จักเริ่มมีผุผ่านดุจกาลแกล้ง สรรพชีพเติบใหญ่ได้ปรับแปลง ก็กล้าแกร่งพอพึ่งซึ่งตัวตน เมื่อขอนไม้ใกล้ฝั่งยังสำนึก ได้รู้สึกถึงคุณหนุนเนื่องผล เปรียบชีวิตช่วงหนึ่งจึงของคน ระหว่างด้นดั้นทางสร้างความดี ก่อนจะลับล่วงลามาใกล้ฝั่ง ย้อนมองหลังภูมิใจในศักดิ์ศรี ได้สร้างสิ่งงดงามในชีวี หรือกระทำย่ำยีสิ่งอื่นใด เมื่อลับล่วงลงแล้วเขาสรรเสริญ หรือเขาเมินหลบหลาบสาปแช่งใส่ คือคุณค่าระหว่างล่องลอยไกล ของขอนไม้ใกล้ฝั่งแต่ครั้งกาล ............... ปลาย อักษร |