|
หัวข้อ: ♥...รักของสองเรา...? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 12, มิถุนายน, 2559, 04:42:45 PM (https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTsXgwD_7qVt2icOkKoqWkt-6u-ejk68A6J6puVIk3Ere2Uf5yp) แสงอุ่นแดดแสดส้มอมเหลืองอ่อน บ่งบอกตอนทิวาฟ้าสว่าง ผ่านเทือกแถวแนวเถินเดินตามทาง เคล้าเคียงข้างหนึ่งอยู่คนรู้ใจ แมลงปอล้อลมพัดพรมพลิ้ว ที่แถวทิวโขดเขินเนินไศล หอมผืนดินกลิ่นกรุ่นอวลอุ่นไอ พฤกษาไพรล้อมรอบไร้ขอบคัน มองทุ่งกว้างห่างไกลสุดปลายฟ้า สกุณาโผผินบินถลัน ผีเสื้อน้อยลอยตัวทั่วไพรวัลย์ ผกากลั่นกลิ่นหอมให้ดอมดม สองเราเหยียบยอดหญ้าพาเขยื้อน สายลมเยือนพัดพรายสยายผม เดินเคียงไหล่ใจพองผ่องภิรมย์ หนึ่งคู่คมสายตาพาหวั่นทรวง หัวใจโบกโบยบินไร้ถิ่นพัก รู้ซึ้งนักแสนสุขทุกห้องห้วง ฝันรุจีคลี่บานสราญดวง เกินเหนี่ยวหน่วงรึงรัดสะบัดบัง ท่ามกลางสวนสวรรค์ที่สรรค์สร้าง บนเส้นทางสองเราเฝ้ามุ่งหวัง โอบประคองสองใจให้จีรัง จวบถึงฝั่งเข้าเมรุพลัน 'นั่นวันลา' Sasi (http://www.tlcthai.com/backoffice/upload_images/1239898698.gif) หัวข้อ: Re: ♥...รักของสองเรา...? เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 19, มิถุนายน, 2559, 07:22:48 AM อยู่ท่ามกลางเขาเขินเนินไศล รักอุ่นไออาบรินหมู่หินผา มวลดอกไม้พรายหอมกล่อมพนา จับมือพาพร่ำพลอดอ้อนออดไป สองเราเพียงเคียงรู้เป็นคู่คล้อง แม้จะต้องจากกันเมื่อวันไหน วันชีพดับลับร้างต้องห่างไกล แต่สองใจวันนี้เรามีรัก เพลานี้มีสุขลืมทุกข์หม่น สิ้นกังวลใดใดให้หน่วงหนัก กลางพนาป่าเขาลำเนาพัก เราสองจักชื่นสุขทุกวันคืน สวนสวรรค์แห่งนี้มีเราสอง สายแดดส่องหนทางสิ้นร้างขื่น ส่องอนาคตกาลมั่นคงยืน ต่างหยิบยื่นความหมายในวันนี้ หมู่แมกไม้ไพรสัณฑ์บรรเลงล้อม คล้ายเพลงกล่อมหัวใจไหลเรื่อยรี่ กระซิบบอกถ้อยคำนำวจี เราจะมีกันและกันอย่างมั่นคง ให้ผืนดินเป็นพยานผ่านโขดเขา ให้สองเราคู่เคียงอย่าเลี่ยงหลง ให้ส่ำสัตว์น้อยใหญ่ในป่าพง ร่วมเสริมส่งแซ่ซ้องรักสองเรา ............... ปลาย อักษร หัวข้อ: Re: ♥...รักของสองเรา...? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 25, มิถุนายน, 2559, 12:49:51 PM :AddEmoticons00935: กลิ่นมาลีคลี่เคลื่อนปกเรือนสรวง ดาวล้านดวงพราวเพริศเฉิดเฉลา เรียวรุ้งทบ นพดลยลพริ้งเพรา เคียงเนิ่นเนายาวนานตราบกาลไกล เฉกเช่นรักปักตรึงขึงจิตสอง จะผุดผ่องพิสิฐพิสมัย ทิวาเลื่อนเยือนฟ้าคราคราวใด รัตติฯนัยคลุมครอบขอบเขตรัก สุดคุ้งโค้งโยงใยในแหล่งหล้า พสุธาชลธรวอนประจักษ์ ฉันพบแล้วคู่กรรมขอพำนัก ยึดเป็นหลักยันตายไว้ไถเงิน Sasi :AddEmoticons00949: |