บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

ขายมะม่วงพวงลำไยได้หลายฟ่อน
อ๋อแน่นอนขอรับนับเงินสด
ใบปะรูยู่ยี่สีจางลด
คัดออกหมดไม่เอาเก่าของปลอม

แยกเป็นกองมองเมียงเรียงเลขแบงก์
ใช้ยางรัดจัดแจงโรยแป้งหอม
จุถุงมันกันชื้นหมื่นมดตอม
ใส่โอ่งออมงุดงุดขุดฝังดิน

ยอดจอมปลวกสูงพ้นน้ำล้นหลาก
จุดธูปฝากธรณีเจ้าที่ถิ่น
เบี้ยชราของอคงพอกิน
ปลอดหนี้สินกู้ใครยืมไม่มี

เจาะผนังฝังลึกสิบปึกใหญ่
กลัวเภทภัยโจรากล้าปล้นจี้
นาฬิการาโดโก้เก๋ดี
สามสิบสี่ฝังเพชรเม็ดเงางาม

อีกสร้อยทองคล้องคอค่าสี่แสน
สำหรับแขวนเบญจาภาคีข่าม
สวมแนบคอข้อมือทุกมื้อยาม
หลังไอจามคะมำรีบคลำนับ

จะไว้เนื้อเชื่อฝากลำบากจิต
คนใกล้ชิดมิตรรักมักสับปลับ
จะฝากแบงก์แพร่งพรายหายไม่รับ
นี่ความลับขอปิดมิดชิดนะ

รพีกาญจน์

(http://f.ptcdn.info/620/019/000/1401626012-21682x-o.png)

อยู่ข้างบ้าน"ป๋าพี"แกขี้เหนียว
บ่นจ๊าวเจี๊ยวประจำซ้ำเอะอะ
เมียชราพาหงอยพลอยเงอะงะ
ใส่ซิ่นปะจนปูดผัวรูดทรัพย์

แต่ละมื้อยื้อชีพเร่งรีบรุด
ก้มหน้างุดกินข้าวเหนียวเคี้ยวหมุบหมับ
อยากกินไก่ไข่หมูขู่บังคับ
จำทนไปในสำรับไร้กับวาง

ผมดอกเลาขาวแซมสองแก้มตอบ
ต้องทนหอบผักหญ้าแต่ฟ้าสาง
ทั้งลำไยมะม่วงพวงมะปราง
ของทุกอย่างมิรู้รสผัวงดชิม

วางกาดมั่วรัวเสียงสำเนียงเหนือ
ขายไม่เหลือผัวคุมบ่นหยุมหยิม
เงินได้แต่แค่มองต้องเก็กซิม
กลับบ้านกินข้าวปั้นจิ้ม พริกน้ำปลา

สงสารเมียเขานักผัวยักยอก
เห็นแกตอกผนังยัดฝังฝา
ไม่ซื้อกินสิ้นเปลืองเครื่องหยูกยา
ขอหลวงตาที่วัดเหลี่ยมจัดนัก

ปิดไว้เป็นความลับกำชับหน่อย
อย่าได้ปล่อยข่าวกว้างพลางตระหนัก
หากเจอะคู่อยู่กินคงดิ้นชัก
ห้ามมาซักถามนะ...ฉานนนมะรู้

คนข้างบ้าน

 :037: