บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 25, กันยายน, 2559, 05:56:30 AM



หัวข้อ: ไม่อยากรู้เห็นมิเป็นทุกข์
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 25, กันยายน, 2559, 05:56:30 AM

(http://upic.me/i/m8/teasd.jpg) (http://upic.me/show/59422219)


ไม่อยากรู้เห็นมิเป็นทุกข์
.....................

ทำไม่รู้ไม่เห็นเป็นหนวกบอด
โดยไม่สอดตาหูคอยรู้เห็น
ฟังกี่ถ้อยร้อยคำทำใจเย็น
มองให้เป็นคำขยะอโคจร

เสียงร้ายดีที่เว้าแว่วเข้าหู
ฟังให้รู้เท่าทันการหลอกหลอน
ถ้าพรูพรั่งหลั่งจากคนปากบอน
ใจกรองก่อนมิควรด่วนเชื่อฟัง

คำสรรเสริญนินทาเหมือน“กาฝาก”
ออกจากปากมิใช่จากใจหวัง
ถ้ารับรู้ถือเน้นเป็นจริงจัง
จะ“เป็นงั่ง”ไม่โงโง่งมงาย

พินิจตรองมองให้เห็นเป็นคำเท็จ
กลเม็ดผู้กล่าวมุ่งก้าวก่าย
เพื่อประโยชน์ของเขากล่าวไม่อาย
แล้วสุดท้ายเราระกำทุกข์ลำเค็ญ

ทำตาหูไม่รู้เห็นแล้วเป็นสุข
ที่เราทุกข์เพราะตาหูคอยรู้เห็น
รับสิ่งลวงล้วงลมงมไม่เป็น
จงใจเย็นอย่าสอดรู้อย่างวู่วาม....”

เพราะอยากรู้อยากเห็นจึงเป็นทุกข์
ควรสร้างสุขอย่างง่ายไร้ข้อห้าม
เมื่อตาหูรู้เห็นไม่เต้นตาม
จึ่งพบความสุขสงบจบเรื่องราว

@ เต็ม อภินันท์
๒๓ กันยายน ๒๕๕๗-๒๕๕๙/ ๑๘.๐๐ น.
* ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต *