|
หัวข้อ: - คิดถึงคนเก่า...ไม่สร่าง - เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 29, มกราคม, 2560, 12:01:03 AM (http://upic.me/i/if/65....jpg) (http://upic.me/show/60221336) - คิดถึงคนเก่า...ไม่สร่าง - เธอถักถ้อยร้อยคำงาม.หอม.หวาน สอดประสานสีสวยด้วยภาพฝัน สะอาดโอษฐ์พจนาสารพัน เป็นจำนรรจ์ผ่องผุดพิสุทธิ์จินต์ ไร้อายเอียงเดียงสามารยาหญิง จารความจริงปรากฏหมดทั้งสิ้น รักหรือชังอย่างไรไม่เล่นลิ้น หรือดีดดิ้นดัดจริตแสร้งบิดเบือน เป็นผ้าขาววาวมันอันสะอาด ที่เธอวาดลายลักษณ์สลักเปื้อน ภาพชวนชมคมชัดไม่แชเชือน สลักเตือนสัญญาตรึงอารมณ์ ภาษารักมากหวานเฉกตาลอ้อย จนลบรอยหมองที่มีสะสม ภาษาชังยังสนุกคลายทุกข์ตรม คำเธอคมควรค่าให้อาวรณ์ เพลินอ่านถ้อยร้อยกรองของสาวหนึ่ง หันหวนจิตคิดถึงอีกหนึ่งสมร เธอแข็งกร้าวห้าวหาญชวนราญรอน ตัดใจทอนไมตรีทั้งที่รัก เต็ม อภินันท์ ๒๘ มกราคม ๒๕๕๘ / ๒๕๖๐ * ขอบคุณเจ้าของภาพในกูเกิล |