|
หัวข้อ: ๐๐๐***... ร้อนอันใดไหนเล่า เท่าริษยา ...***๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ampol ที่ 03, มีนาคม, 2556, 12:23:41 AM ร้อนอันใดไหนเล่า..เท่าริษยา ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ ร้อนอันใดไหนเล่าเท่าอิจฉา คุเพลิงพาเผาใจให้อดสู มัวเฝ้าคิดหลงตนจนมองดู ใครอื่นอยู่ต่ำใต้ไปทั่วกัน เพลิงอันใดไหนเล่าเท่าริษยา ท่วมอุราพาให้ไร้สุขสันต์ กลัวว่าใครไหนเเย่งแบ่งสุขพลัน แย้งผู้คนด้นดั้นผ่านไปมา ร้อนอันใดไหนเล่าเท่าโลภะ มิลดละสะใจใดเล่าหนา มุ่งกอบโกยทุกทางมิสร่างซา จิตโลภาคว้าไว้ไม่ปล่อยวาง ร้อนอันใดไหนเล่าเท่าโมหะ มิลดละเลิกระแวงแคลงใจหมาง กลัวมีใครไหนหนามาขวางทาง คงอ้างว้างปิ่มอาตม์คลาดมลาย ร้อนอันใดบีฑาพาตนเศร้า ทุกข์รุมเร้าเงาตนฉงนฉงาย ว่าเป็นเงาผู้อื่นตื่นมิวาย เกรงเงาหมายทำร้ายตนหม่นใจพลัน เห็นใครดีควรส่งเสริมเติมต่อให้ ส่งเขาไปได้ถึงซึ่งฝั่งฝัน เป็นที่สุดเป้าหมายในชีวัน กำลังใจเชื่อมฝันนั้นเกินพอ อย่าแกล้งตัดแข้งขาให้ชาเฉย น้ำใจเอยประเสริฐเลิศนั่นหนอ คำแซ่ซ้อง ใช่ประจบซบสอพลอ จงก้าวต่อเดินหน้าอย่าระกำ ร้อนอันใดไหนเล่าเท่าโทษะ ไม่ลดละเกรี้ยวกราดพลาดถลำ โกรธคนนั้นคนนี้มีประจำ ขาวพูดดำ ดำว่าขาว น่าเศร้าจัง :AddEmoticons00932: :AddEmoticons00932: :AddEmoticons00932: ขอบคุณครับ ศิลาสีรุ้ง ๓ มีนาคม ๒๕๕๖ หัวข้อ: Re: ๐๐๐***... ร้อนอันใดไหนเล่า เท่าริษยา ...***๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 03, มีนาคม, 2556, 07:29:40 AM :AddEmoticons00935: อาจช่วงหนึ่ง ถึงกาล ผ่านมาหน วุ่นวายวน จนทุกข์ ลุกยืนนั่ง พักตร์มิหรู ดูหม่น บ่นมากจัง บางคราพลั้ง พาโวย โอยกลุ้มใจ เครียดหม่นมัว ตัวขัง นั่งหมองเหม่อ บางครั้งเผลอ ตวาดแหว แค่หมันไส้ พอมินาน ผ่านละ จะหายไป อารการใกล้ วัยทองมั้ง.? อย่ากังวล :AddEmoticons00935: ต้นหญ้า |