|
หัวข้อ: พบนางฟ้าก็เขียนถึงนางฟ้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18, พฤษภาคม, 2560, 09:27:39 PM ครั้นนอนซมล้มป่วยด้วยโรคร้าย แล่นสู่สายโลหิตจิตหวั่นไหว กินยาลมต้มอุ่นสมุนไพร นานวันไข้ระอุมิทุเลา ไปร้านค้าหารือซื้อยาชุด เหงื่อปุดปุดแปบเดียวเหนียวเหมือนเก่า กล้ามกระตุกดูกเอ็นเต้นสั่นเทา หายใจเข้าออกแผ่วแววโรยรา วอนบ้านใกล้ได้โปรดเรียกรถหวอ ส่งโรงหมอรอซักตรวจรักษา ความดันต่ำน้ำเกลือเจือสารยา สลบคาเตียงนอนเพลียอ่อนแรง เช้ายังซึมลืมหลับยินขับขาน พยาบาลก้มเงยเอ่ยยิ้มแฉ่ง หยุดเยี่ยมแวะแนะนำคำชี้แจง สอนแสดงบำบัดหมั่นดัดตน เลือกอาหารการกินใช่ลิ้นอยาก พืชผักกากมากเนื้อมักปวดก้น ทำงานเบาเช้าเยียนเดินเวียนวน ค่ำสวดมนต์ประณมจมภวังค์ ยากสิบสอยร้อยพันหมื่นสรรหา เทียบนางฟ้าชุดขาวพราวสะพรั่ง ขอตะโกนก้องไกลให้ดังดัง แสนล้านครั้งยังมั่น ฉันรักเธอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: พบนางฟ้าก็เขียนถึงนางฟ้า เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 20, พฤษภาคม, 2560, 04:16:58 PM (https://pbs.twimg.com/profile_images/824546249508478976/XV7Lspak.jpg) เป็นห่วงจังฝังใจใฝ่คิดถึง คอยคะนึงนึกฝันบางวันเหม่อ ตอกไข่ไก่ใส่ขยะผงะเออ มีพลั้งเผลอผิดคนเรียกปนเป ชื่อของเขาเข้าจิตยากบิดผัน ตรึงคงมั่นหมดใจมิไขว้เขว แต่ก็นะมโนใฝ่ไปทั้งเพ เรามิเก๋ ขออยู่ห่างแค่นางคว้า นางคว้า :d21: หัวข้อ: Re: พบนางฟ้าก็เขียนถึงนางฟ้า เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 21, พฤษภาคม, 2560, 09:12:00 AM เป็นนางคว้านางครัวผมหัวยุ่ง วันวันหุงข้าวคอยใจลอยหา คนแก่แก่เกิดก่อนนอนเยียวยา รู้ไหมว่าข้าวนั้นฉันคนทำ ใช่นางฟ้านางสวรรค์ชั้นดาวไหน ทำหวั่นไหวพยาบาลแม่งามขำ หล่อนมาเปลี่ยนผ้าปูอยู่ประจำ ทำคนป่วยเพ้อพร่ำเช้าค่ำคืน :d05: ปลายฝน คนงาม |