|
หัวข้อ: - จำ..จำ...จำ - เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 18, มิถุนายน, 2560, 12:00:38 AM (http://upic.me/i/ua/mrur3.jpg) (http://upic.me/show/60993547) - จำ..จำ...จำ - "จำ"คือความกำหนดหรือจดไว้ ติดอยู่ในใจแน่มิแปรผัน เป็น"สัญญา"เครื่องหมายให้รู้กัน สัมผัสพลันรู้จักลักษณ์แม่นยำ ทั้งรูป,เสียง,กลิ่น,รสกำหนดรู้ ได้ทางหู,ตา,กายเป็นสายส่ำ ล้วนรู้ชัดแจ้งตามความจดจำ แต่ต้องเรียกหากรรม"จำอะไร" เห็นดอกไม้หอมระรื่นชื่นนาสา คือจำปาคล้ายจำปีนี่จำได้ นั่นจำปูนหอมหวนรัญจวนใจ จากเมืองใต้สยามนี้มีมานาน จำปาแขกแปลกนามมากความหอม ได้ดมดอมแล้วจิตคิดฟุ้งซ่าน คิดถึงแขกแปลกหน้าโฉมสะคราญ นัยน์ตาหวานผิวพม่าชวนอาวรณ์ จำปาลาวขาวนวลมาชวนชื่น หอมทั้งคืนเก็บวางไว้ข้างหมอน จำทุกจำทุกนามยามหลับนอน จำกลิ่นอรติดใจไม่รู้ลืม... เต็ม อภินันท์ ณ บ้านกลอนน้อย ๘ มิถุนายน ๒๕๖๐ * ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต |