|
หัวข้อ: - อิจฉาลมหยอกดอกหญ้า - เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 24, กรกฎาคม, 2560, 12:01:20 AM (http://upic.me/i/sp/large_13092494_1069519766441376_1091108549_n_1_.jpg) (http://upic.me/show/61273280) - อิจฉาลมหยอกดอกหญ้า - แสงแดดอ่อนทอทาบอาบดอกหญ้า ริมท้องนาป่าโปร่งพงหญ้าสวย ดอกชูรวงพวงพุ่มกระชุ่มกระชวย ลมรินรวยเย้าหยอกหญ้าดอกงาม เห็นลมหยอกดอกหญ้าภาพพาฝัน ย้อนถึงวันเยาว์ชนม์วัยคนห่าม เด็ดดอกหญ้าบรรจงมอบนงราม เป็นไปตามประสาเกษตรกร สอดดอกหญ้าแซมผมแล้วดมซ้ำ หยอกเอินอำอิดออดหยอดคำอ้อน ณ พงหญ้ายามสายัณห์ตะวันรอน เคยได้นอนหนุนตักอ้อนรักเธอ ลมยังหยอกดอกหญ้าเหมือนคราก่อน เห็นลมอ้อนดอกหญ้าอยู่เสมอ เรากลับไร้ใครอ้อนวอนบำเรอ จึงละเมอคำว่า.."อิจฉาลม" เต็ม อภินันท์ บ้านกลอนน้อย ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๐ * ขอบคุณเว็บฯเจ้าของภาพในกูเกิล หัวข้อ: Re: - อิจฉาลมหยอกดอกหญ้า - เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 02, สิงหาคม, 2560, 01:06:24 AM
หัวข้อ: Re: - อิจฉาลมหยอกดอกหญ้า - เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 02, สิงหาคม, 2560, 08:00:18 AM แสงอรุณอุ่นทาบอาบดอกหญ้า บอกทิวาเริ่มต้นบนสดใส แลทุ่งหญ้าเวิ้งว้างสุดทางไกล ลู่เอนไหวพลิ้วงามตามลมโชย เคยมีคนเคียงคู่ดูทุ่งหญ้า ตื่นเช้ามาสุขใจไม่แห้งโหย ก่อนสู้งานสบตามิล้าโรย พร้อมกับโปรยคำหอมเพื่อย้อมจินต์ เด็ดดอกหญ้าแซมผมเผื่อสมอ้าง หยอกเอินนางให้อายหมายถวิล ดอกหญ้างามต่างใจใช่ดอกดิน แต่แทนสิ้นรักล้นให้คนลือ ขอจงบานกลางใจอย่าได้เหี่ยว อย่าซีดเซียวร่วงหล่นเพราะคนถือ จงแตกช่อต่อไปให้ระบือ เพราะเธอคือที่สอง..ของหัวใจ ฯ ............ ที่หนึ่งคือกมลตนเองนั่น มิอาจปันแหวกอกแล้วยกให้ เพราะหมายถึงชีวิตที่ปลิดไป เลยเก็บไว้บอกรักภักดิ์เพียงเธอ แต่บัดนี้ไร้เงาของเจ้าแล้ว สายลมแผ่วยังพัดอยู่เสมอ ยังคงหยอกดอกหญ้าทุกคราเจอ เหมือนบำเรอรักไว้มิให้ตรม เผลออิจฉามารุตสุดหักห้าม โปรดพัดตามรักคืนอย่าขื่นขม วอนเธอกลับรับรู้ผู้เชยชม ทำให้"ลมอิจฉา"อีกคราเอย ฯ :a002: พรานไพร หัวข้อ: Re: - อิจฉาลมหยอกดอกหญ้า - เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 03, สิงหาคม, 2560, 01:21:35 AM
|