|
หัวข้อ: สายฝนกับคนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ลมหนาว ในสายหมอก ที่ 05, กันยายน, 2560, 10:57:27 AM (https://i.ibb.co/02KQWwK/13031437481303144004l.jpg) (https://imgbb.com/) ใจวังเวงเคว้งคว้างกลางลมฝน อยู่ปะปนความเหงาที่เข้าแฝง สุดลำบากยากหลีกหรือพลิกแพลง เหมือนนรกกลั่นแกล้งแฝงตัวตน กับสายน้ำที่ร่ำกระหน่ำเริ่ม สายลมซัดพัดเสริมเติมอีกหน ชีวิตต้องคุดคู้ไร้ผู้คน จะให้ทนกี่ปีหมดหนี้ใจ น้ำฝนบ่าน้ำตานองสองแก้มอาบ ทิ้งรอยคราบระทมทับถมให้ เตือนความจำที่เหน็บเจ็บเพราะใคร เพื่อต่อไปเป็นบทเรียนอย่าเวียนมา (https://i.ibb.co/3cMc2cS/hj-56.gif) (https://imgbb.com/) ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ก้าง ปลาทู ที่ 07, กันยายน, 2560, 01:39:24 PM เป็นบทเรียนยิ่งใหญ่ในชีวิต ทุกความคิดจึงหนุนด้วยคุณค่า เมื่อลมฝนหอบนำคราบน้ำตา จะใช่ว่าตลอดไปในโลกงาม หากวันหนึ่งฟ้าใสคงได้รู้ เหมือนเราอยู่ในฝันสวรรค์ล่าม ลืมเรื่องร้ายหมดไปในทุกยาม แล้วเดินตามอารมณ์อย่างกลมกลืน :AddEmoticons00918: ปลาทู หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ลมหนาว ในสายหมอก ที่ 08, กันยายน, 2560, 08:07:05 AM เป็นจังหวะชีวิตลิขิตคาด บรรจงวาดตามแต่กระแสคลื่น อาจแปรเปลี่ยนทุกยามแค่ข้ามคืน ลืมตาตื่นมาพบประสบชัย อารมณ์พาบรรเลงจบเพลงเก่า พอรุ่งเช้าบานเล่งขึ้นเพลงใหม่ คือสวรรค์น้อยนามงามวิไล ความหวั่นไหวหายสิ้นถิ่นระทม :AddEmoticons00910: หัวข้อ: Re: สายฝนกับคนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 20, กันยายน, 2560, 04:38:28 PM เมื่อฝนซาฟ้าครามงามสดใส ชะล้างไปหมดสิ้นกลิ่นขื่นขม ดอกไม้บานกลางใจให้ชื่นชม เพียงเธอก้มมองหาคุณค่ามัน นกน้อยยังร้องเพลงบรรเลงแจ้ว ลมพัดแผ่วสัมผัสเพียงสวรรค์ สุขแค่เอื้อมโอบใจใกล้ชิดกัน เพื่อทุกวันได้ยิ้มอิ่มเอมทรวง |