บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต => ข้อความที่เริ่มโดย: พรายม่าน ที่ 16, มีนาคม, 2556, 04:53:52 AM



หัวข้อ: มนุษย์
เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 16, มีนาคม, 2556, 04:53:52 AM

มานุษ
(รกเอก)
ผ่าวฝุ่นขุ่นว่าฟ้า      ลืมฝน
ท่วมฉ่ำพร่ำร่ำรน          เรียกแล้ง
อยู่ต่ำต่อว่าตน            โชคต่าง
เที่ยวหลู่ท่านกลั่นแกล้ง        ก่นทั้งเทือกถม ฯ
(รกโท)
ล้มไม้ล้มป่าสร้าง      สันพนัง
กั้นบั่นน้ำถ้ำวัง         หว่านเบี้ย
เวิ้งว้างว่าเวิ้งพลัง      ไฟช่อ
แห้งขอดย้ำต่ำเตี้ย            ตัดไม้ไหนฝน ฯ
(รกสร้อย)
   เข่นข้นเข้าอย่าช้า              ชิงรน เรียนนา
รู้หลักจักรวาลดล        ดัดหล้า
  ตรีโกณกี่เลขกรณฑ์            เรียนก่อ โลกนอ
                ในแต่ในอกข้า                    แค่นรู้เพียงไร ริ้นเฮย ฯ

พรายม่าน
๑๖ มีนาคม ๕๖


หัวข้อ: Re: มนุษย์
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 16, มีนาคม, 2556, 09:55:53 AM
แจมด้วยนะครับ ท่านพรายม่าน

(ไร้เอก)

ไฉนมนุษย์นี้            จึงเขลา
หวังสุขสนุกเอา         เฉพาะหน้า
มิตรองตึกด้วยเชาวน์   ตามเหตุ
ฉลาดฤาเทียบฟ้า       สุดท้ายโดนทัณฑ์

ศรีเปรื่่อง
๑๖ มี.ค. ๒๕๕๖