มีแต่คนต่างมาแกล้งน้าหมู ตามดึงหน้าดึงหูดูทำได้
|
11
เมื่อ: 30, สิงหาคม, 2568, 02:51:28 PM
|
||
| เริ่มโดย บ้านกลอนน้อย - กระทู้ล่าสุด โดย ขวัญฤทัย (กุ้งนา) | ||
|
มีแต่คนต่างมาแกล้งน้าหมู ตามดึงหน้าดึงหูดูทำได้ |
||
|
12
คำประพันธ์ แยกตามประเภท / กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม / Re: อภิธรรมปิฎก : ๑.พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ ~ กาพย์ทัณฑิกา
เมื่อ: 30, สิงหาคม, 2568, 08:22:20 AM
|
||
| เริ่มโดย แสงประภัสสร - กระทู้ล่าสุด โดย แสงประภัสสร | ||
|
(ต่อหน้า ๕/๑๗) ๕.วิภังค์ ๔๓.ราคานุสัย....................................ติดกามเพลินไซร้ ย่อมนอนเนื่องไว...................................มิรู้เหตุจร คุณ,โทษ,ดับวาย...................................อุบายจะถอน เวทนาซับซ้อน.......................................ตามความเป็นจริง ๔๔.ไม่รู้วิธี..........................................สกัดเวทนารี่ อวิชชานุฯคลี่.........................................หลงติดกามดิ่ง อทุกข์สุขเวท์นา.....................................จำพานอนนิ่ง มีกิเลสสิง..............................................เสพ"อทุกข์สุขฯ"ชิน ๔๕.ไม่สดับเวทนา...............................มีกิเลสพา เสพ"สุขเวทนาฯ"กล้า.............................."สุขเวทนาฯ"ยิน "อทุกข์สุขเวทน์ฯ"เร้า..............................พุทธ์เจ้าตัดสิน กอปรชาติ,ชราสิ้น..................................ตายเศร้าเสียใจ ๔๖.ผู้ได้สดับ.......................................ทุกข์เวทนาครัน ไม่โศกครวญนับ.....................................เสวยเวทนาใด แค่กายเท่านั้น........................................เว้นครันจิตใส ไม่โกรธเคืองไกล....................................ปฏิฆาฯไม่มี ๔๗.ผู้สดับรุก.......................................มิเพลินกามสุข รู้อุบายชุก..............................................ผละทุกข์เวทน์ฯปรี่ กามสุขมิเพลิน........................................จึงเดินพ้นหนี ราคานุฯลี้...............................................กามมิแค่นอนเอย ๔๘.รู้เกิด,ดับปรี่...................................คุณ,โทษวิธี ละเวทนารี่..............................................ความเป็นจริงเปรย อวิชชานุฯชิด..........................................หลงติดกามเผย อทุกข์สุขเวทน์ฯเกย................................มินอนเนื่องแล ๔๙.แม้เสพสุขเวทน์ฯ.............................ทุกข์เวทนาเจตน์ อทุกข์สุขเวทน์ฯ......................................ปราศกิเลสแล้ ผู้สดับแล้ว...............................................เรียกแน่วปราศแฉ ชาติ,ชราแท้.............................................ตาย,โศก,ทุกข์วาย ๕๐.สงฆ์ผู้สดับ......................................สุข,ทุกข์ไม่รับ เพราะไม่เที่ยงนับ.....................................เสื่อมดับแปรกลาย เวทนาอนัตตา..........................................ไม่หนาตัวตนฉาย จักพินาศวาย...........................................สงฆ์คลายยินดี ๕๑.ผู้ไม่ละไซร้.....................................ราคานุสัย เพราะยังติดใจ.........................................สุขเวทนาลี ปฏิฆาฯมิรุก..............................................กับทุกข์เวทน์ฯชี้ เพราะยังเศร้าคลี่......................................ปฏิฆาฯจึงนอน ๕๒.ผู้ยังไม่ทิ้ง.......................................อวิชชานุฯจริง ยังยินดียิ่ง................................................อทุกข์สุขเวทน์ฯจร มิรู้โทษยับ................................................ทางดับสิ้นถอน อวิชชานุฯยอน..........................................จึงนอนเนื่องเอย ๕๓.ผู้ยังไม่ละ.........................................ไม่อยู่ฐานะ จะตัดทุกข์ฉะ............................................ให้สิ้นไปเลย ถ้าละสามหนา...........................................ราคานุฯเผย ปฏิฆาฯ,อวิชช์ฯเปรย..................................ดับทุกข์ได้ครัน |
||
|
13
เมื่อ: 30, สิงหาคม, 2568, 06:41:27 AM
|
||
| เริ่มโดย คนเรียนไพร - กระทู้ล่าสุด โดย คนเรียนไพร | ||
  ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร ตกสวรรค์ ถึงเวลา ฟ้าหลังฝน สังคมไทย ทุรกรรม ทำไว้ ให้ได้เห็น สร้างบรรลัย กว้างไกล ทุกเช้าเย็น ดุจเดือนเพ็ญ ไร้แสง แห่งศรัทธา ประพฤติผิด จริยธรรม ผู้นำชาติ ลุอำนาจ ก่อร่าง สร้างปัญหา อธิปไตย พังพินาศ ทั่วพารา สิ้นปัญญา ขัดสน จนบรรลัย หวังครอบงำ ใจกาย มลายสิ้น ทั่วท้องถิ่น อบายมุข ทุกสมัย สารพัด ทำร้าย ประเทศไทย จนห่างไกล สุขสันต์ ทั้งวันคืน แผ่นดินไทย ไม่ไร้ ซึ่งคนดี เสริมศักดิ์ศรี เข้มแข็ง แกร่งทั้งผีน ให้ก้าวหน้า สามัคคี พร้อมหยัดยืน ร่วมพลิกฟื้น ความยิ่งใหญ่ ในโลกา คนเรียนไพร ๒๙ สิงหาคม ๒๕๖๘ |
||
|
14
คำประพันธ์ แยกตามประเภท / โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต / Re: ...-๐ นานาเครื่องจิ้มไทย จัดสำรับ กาพย์ห่อโคลง ๐-...
เมื่อ: 29, สิงหาคม, 2568, 10:19:49 PM
|
|||||||||||||||||||
| เริ่มโดย Black Sword - กระทู้ล่าสุด โดย Black Sword | |||||||||||||||||||
 ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet
|
|||||||||||||||||||
|
15
เมื่อ: 29, สิงหาคม, 2568, 10:10:23 PM
|
||
| เริ่มโดย บ้านกลอนน้อย - กระทู้ล่าสุด โดย Black Sword | ||
|
กลัวแก้มห้อยย้อยซีนะพี่น้อง กระบุงครอบหัวป้องอย่างเร็วไว  |
||
|
16
เมื่อ: 29, สิงหาคม, 2568, 08:56:45 PM
|
||
| เริ่มโดย ปลายฝน คนงาม - กระทู้ล่าสุด โดย ลิตเติลเกิร์ล | ||
|
ประกาศ . คืนนี้หลัง 19.00 น. เตรียมตัวมองขึ้นบนท้องฟ้า เกิดปรากฎการณ์ท้องฟ้ามืดสนิท นักดาราศาสตร์เรียกปรากฎการณ์นี้ว่า "กลางคืน"  |
||
|
17
เมื่อ: 29, สิงหาคม, 2568, 08:48:45 PM
|
||
| เริ่มโดย บ้านกลอนน้อย - กระทู้ล่าสุด โดย ลิตเติลเกิร์ล | ||
|
นั่งนิ่งนิ่งเถอะนะขอเสนอ เดี๋ยวจะเจอหยิกซ้ำย้ำแก้มป่อง  |
||
|
18
คำประพันธ์ แยกตามประเภท / กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม / Re: อภิธรรมปิฎก : ๑.พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ ~ กาพย์ทัณฑิกา
เมื่อ: 29, สิงหาคม, 2568, 07:55:36 PM
|
||
| เริ่มโดย แสงประภัสสร - กระทู้ล่าสุด โดย แสงประภัสสร | ||
|
(ต่อหน้า ๔/๑๗) ๕.วิภังค์ ๓๒.ทุกข์เวทนามี.....................................อามิสอยู่รี่ อทุกข์สุขเวทน์ฯปรี่....................................อามิสระคน อทุกข์สุขเวทน์ฯหนา..................................ไร้อามิสดล หมดสิ่งล่อผล............................................เวทนาคลาย ๓๓.วิบากเวทนา......................................ผลเวทนาหนา ก่อบุญ,บาปกล้า.........................................แก่ตัวตนปลาย ดับเวทนาชัด..............................................ดับผัสสะวาย ดับเวทนาหน่าย..........................................ดัวยมรรคแปดพาน ๓๔.สงฆ์รู้เวทนา.......................................เหตุเกิดดับหนา ผล,ทางดับมา.............................................เวทนาสามราน มีปัญญายิ่ง.................................................พร้อมดิ่งสลัดผลาญ เป็นสงฆ์จริงสาน.........................................ประโยชน์สงฆ์เอย ๓๕.เวทนาเกิด..........................................เพราะผัสสะเพริด ตัณหาเหตุเชิด............................................เวทนาเกิดเปรย ดับเวทนาชัด...............................................ดับผัสสะเผย ทางจะดับเกย..............................................ด้วยมรรคแปดแล ๓๖.อะไรเป็นคุณ.......................................แห่งเวทนาหนุน สุข,โสมนัสดุน..............................................ที่เอ่ยแน่แท้ ใดโทษเวทนา...............................................ด้วยหนาความแปร สิ่งไม่เที่ยงแน่...............................................เปลี่ยนแปลงธรรมดา ๓๗.ใดเป็นอุบาย........................................ทิ้งเวทนาวาย "ฉันทราคะ"กราย..........................................ขจัดออกมา ติดใจแรงตาม................................................เพิ่มความอยากหนา ละออกไปพา.................................................เวทนาหมดไป ๓๘.ชนนึกอดีตว่า........................................เคยมีเวทนา สงฆ์ย่อมคิดหนา............................................เวทนากินไซร้ ในอดีตเหมือนลุ.............................................ปัจจุบันไว อนาคตยังใกล้...............................................ถูกกินเช่นกัน ๓๙.คิดไม่ยินดี............................................ทั้งสามกาลคลี่ เกิดเบื่อหน่ายรี่..............................................คลายกำหนัดครัน ไม่ชื่นพอใจ...................................................เลิกไซร้หยุดสรรค์ ดับเวทนาพลัน...............................................ปัจจุบันแล ๔๐.ชนผู้สดับธรรม,.....................................มิสดับเลยหนำ สุขเวทนานำ..................................................ทุกข์เวทนาแน่ อทุกข์สุขเวทน์ฯ............................................ซึ้งเจตน์บ้างแฉ ใดต่างกันแน่.................................................ผู้ฟัง,ไม่ยิน ๔๑.ผู้ไม่สดับ..............................................ทุกข์เวทนาตรับ ย่อมโศกเศร้านับ...........................................คร่ำครวญผลิน เกิดงมงายเจตน์............................................เสวยเวทนาสิ้น มีสองอย่างวิ่น...............................................ทั้งใจและกาย ๔๒.เขาขัดเคืองพา....................................ทุกข์เวทนา โกรธ,ปฏิฆา..................................................ย่อมนอนมิคลาย เพลินกามสุขอยู่............................................ไม่รู้อุบาย สลัดทุกข์เวทน์ฯวาย......................................มีแต่สุขนอน |
||
|
19
เมื่อ: 29, สิงหาคม, 2568, 04:10:34 PM
|
||
| เริ่มโดย บ้านกลอนน้อย - กระทู้ล่าสุด โดย ฝาตุ่ม | ||
|
ดึงเสื้อไว้เถอะเราเฝ้าให้ดี หากว่ามีตุกติกหยิกแก้มพอง  |
||
|
20
คำประพันธ์ แยกตามประเภท / กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม / Re: อภิธรรมปิฎก : ๑.พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ ~ กาพย์ทัณฑิกา
เมื่อ: 29, สิงหาคม, 2568, 12:32:29 PM
|
||
| เริ่มโดย แสงประภัสสร - กระทู้ล่าสุด โดย แสงประภัสสร | ||
|
(ต่อหน้า ๓/๑๗) ๕.วิภังค์
๒๑."มโนวิญญ์ฯวิ่ง.....................................อกุศลดิ่ง "มโนวิญญ์ฯ"นิ่ง............................................อัพ์ยากฤตกลาง สิบแปดเวทนา..............................................จิตหนารู้ขวาง จิตมั่วสุมบ้าง................................................"โสมนัสหก"เอย ๒๒.ทางตา,จมูก,หู....................................ลิ้น,กาย,ใจพรู รุม"โทมนัส"ชู...............................................หกทางแน่เลย อุเบกขาเด่น.................................................รู้เป็นกลางเผย หกทางเหมือนเกย........................................เช่นเดียวกันแล ๒๓."ร้อยแปดเวทนา".................................อดีต,อนาฯ ปัจจุบันคว้า.................................................สามกาลนี้แล้ มีเท่ากันกริบ................................................สามสิบหกแฉ เวทนาหลายแท้............................................ง่ายต่อสอนชน ๒๔.สุขเวทนา............................................เสวยอารมณ์หนา ทั้งกาย,ใจฝ่า...............................................สุขตั้งอยู่ล้น แต่จะเกิดทุกข์.............................................ถูกบุกเปลี่ยนผล เมื่ออารมณ์ดล.............................................ถูกแปรเปลี่ยนไป ๒๕.ทุกข์เวทนา.........................................เสวยอารมณ์หนา เกิดทุกข์ทนกล้า..........................................ต้องหมองกาย,ใจ ไม่สำราญจัง................................................ทุกข์ตั้งอยู่ไซร้ จะเกิดสุขไว.................................................เมื่อทุกข์แปรเอย ๒๖.อทุกข์สุขเวทน์ฯ...................................ไร้สองประเภท ทั้งสุข,ทุกข์เจตน์...........................................ไม่สำราญเลย หรือสำราญกราย..........................................ทั้งกาย,ใจเผย "สุขรู้ชอบ"เปรย............................................"ทุกข์รู้ผิด"แล ๒๗.ราคานุสัย............................................กิเลสนอนไซร้ สุขเวทนาไว..................................................สงฆ์ละกามแช อกุศลล่ม......................................................ลุปฐมฌานแฉ ราคานุฯแท้...................................................มิตามนอนเอย ๒๘.ปฏิฆานุสัย...........................................ฉุกโกรธเกิดไว ทุกข์เวทนาไส...............................................มุ่งวิโมกข์เกย โทมนัสเกิดชัด..............................................ต้องปัดทิ้งเผย ปฏิฆานุฯเปรย...............................................หลักโทมนัสนา ๒๙.อวิชชานุฯไซร้.......................................นอนเนื่องอยู่ใน อทุกข์สุขเวทน์ฯใกล้......................................สงฆ์ละสองพา ทั้งสุข,ทุกข์เอก..............................................อุเบกขานา เศร้า,โสมนัสล้า..............................................สติใสเอย ๓๐.มิหลงมัวใน............................................กามราคาฯไซร้ ลุฌานสี่ใส.....................................................บริสุทธิ์เลย อวิชชานุฯทราม..............................................มิตามนอนเผย ในฌานสี่เปรย................................................เวทนาดับปลง ๓๑.เวทนามีต่าง...........................................ด้วยอามิสขวาง สุขเวทนาพราง..............................................ไร้สิ่งล่อทรง สุขเวทนามี....................................................เจือคลี่อามิสบ่ง ทุกข์เวทนาส่ง...............................................ไร้อามิสปน |
||