ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ป่าดงคงไพร

     จักมีไหม หนทางใด ให้ไพรรอด
ประสานสอด ความสมบูรณ์ ทุกแห่งหน
พฤกษ์พรรณไม้ ปกคลุมไป ทั่วมณฑล
ผลิตผล วนภัณฑ์ มั่นชีวา
     ทั้งปลูกสร้าง เสริมป่า ตามกำหนด
ไม่ละลด คุณภาพ ปรารถนา
ทั้งเรือกสวน หัวไร่ ทั้งปลายนา
อุดมค่า พงพนา ป่าของไทย
     อีกปกป้อง คุ้มครอง ผองภัยร้าย
ไม่ให้กราย ก้ำเกิน เมินขานไข
พิทักษ์ป่า พงพนา ให้ปลอดภัย
เขียวขจี ทั่วไทย ดั่งใจจินต์
     สร้างมรรคา ทายาท ประสานกิจ
หมู่มวลมิตร รักไพร ในทรัพย์สิน
สร้างสมดุล นิเวศ เขตทำกิน
คงไพรไว้ ไม่หมดสิ้น แผ่นดินไทย

คนเรียนไพร
๒๔ เมษายน ๒๕๖๘

ประมวลธรรม : ๓๐.สังคีติสูตร(สูตรว่าด้วยการร้อยกรองหรือสังคายนาคำสอน)

วิชุมวิเชียรฉันท์ ๑๙

   ๑.พุทธ์เจ้าพร้อมสงฆ์............มุ่งตรง"ปาวา"
หยุดป่ามะม่วงหนา...................ฆระ"จุนทะ"ช่างทอง

   ๒.มัลล์ราชาสร้าง..................หอกว้างใหม่ครอง
จึงได้นิมนต์ผอง.......................สิประชุมเจาะใช้เอย

   ๓.พุทธ์องค์แจงธรรม.............เลิศล้ำสอนเอ่ย
แก่มัลล,สงฆ์เผย......................ลุวิกาลริค่อนคืน

   ๔.ตรัส"มัลล์ราชา".................กลับนาอย่าขืน
เหล่าสงฆ์ก็ยังตื่น.....................นิรซึมและง่วงเหงา

   ๕.ตรัสกับสารีฯ......................แจงรี่ธรรมเกลา
แก่ภิกษุด้วย"เรา"......................ทุรหลังจะพักครา

   ๖.พุทธ์องค์ทรงรี่...................ครองสีห์ไสยา
กำหนดพระทัยหนา..................สติพร้อมจะลุกเอย

   ๗.สารีบุตรด้น......................."นิครนนาฏ์ฯ"เปรย
เจ้าลัทธิตายเลย......................พหุศิษย์ก็แยกสอง

   ๘.เถียงเรื่องธรรมปรี่.............สารีฯย้ำตรอง
ไม่ควรวิวาทครอง....................เจาะเซาะลัทธิแตกไป

   ๙.สารีฯเอ่ยรุด......................ศาสน์พุทธ์เนาไซร้
พุทธเจ้าประกาศไว้..................อติยิ่งเจาะนำชน

   ๑๐.พ้นจากทุกข์ภัย...............หนีไกลหยุดรน
ธรรมนำสงบผล.......................รุจิสุขตลอดมา

   ๑๑.สารีฯกล่าวชวน...............ให้ขวน"สังคาย์ฯ"
แจงธรรมเจาะหมวดหนา..........จะมิแก่งและแย่งธรรม

   ๑๒.พรหมจรรย์ตั้งอยู่............เฟื่องฟูยืนล้ำ
เพื่อเป็นประโยชน์ล้ำ................นฤชนกะเทวา

   ๑๓.มีธรรมหลายบ่ง...............พุทธ์องค์แจงกล้า
นำชนระงับฝ่า..........................เซาะลิทุกขะสิ้นแฉ

   ๑๔.สารีบุตรยวด...................บอกหมวดธรรมแต่
หนึ่งถึงเกาะสิบแน่....................เจาะลุถูกมิแย่งขาน

   ๑๕.หนึ่ง,ธรรมหนึ่งบ่ง............"สัตว์คงชีพกราน"
ด้วยภัตรและสังขาร.................ก็พระพุทธ์ฯเสาะถูกหนา

   ๑๖.ไม่ควรโต้กัน...................พึงดั้นสังคาย์
เหล่าสงฆ์จะช่วยนา.................มหเอื้อมนุษย์หลาย

   ๑๗.อาหารสี่ค้ำ.....................รูป,ธรรม,นามง่าย
เลี้ยงกาย,หทัยเผย..................บริบูรณ์เจริญเอย

   ๑๘."อิงกาฬาหาร".................ข้าวพานกินเอ่ย
"ผัสสาอะหาร"เผย...................เพราะสิ"ตา"เจาะ"รูป"ยล

   ๑๙.เกิดวิญญาณกล้า............"ผัสสา"ตามดล
รู้เวท์นาผล..............................ประลุเจตสิกปรุง

   ๒๐."สัญเจตนาฯไซร้.............จงใจภัตรจุ่ง
ทำให้ริคิดมุ่ง...........................ก็จะเรียกวะกรรมนำ

    เขาไม่เป็นลำเค็ญกการงานค่อยหัด
เราถนัดจึงจัดการงานที่เห็น
ก็ต่างคนต่างช่วยกันตามที่เป็น
ไม่ยากเย็นหรอกหากรักสมัครการ

    เธอก็พายฉันก็ถ่อรออะไร
โน่นข้างหน้าคือเส้นชัยร่วมสนาน
ที่ไม่ใช่หันหน้าประจันบาน
นี่จะรบหรือจะงานหนอล่ะว้า...

    คนเราต้องเป็นนะอย่าคล้ายๆ
พวกละม้ายเหมือนละมั่งชังนักหนา
เป็นก็ทำตามที่มีปัญญา
ทำคล้ายๆ เกิดไม่ใช่ขึ้นมาจะแย่เอย...


 

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

ผู้ยิ่งใหญ่

     ฉันเป็นลูก ผู้ยิ่งใหญ่ ใครก็รู้
พ่ออุ้มชู หนุนนำ ทุกทิศา
พร้อมปรนเปรอ บำรุงสุข ด้วยเงินตรา
ทุกทิวา ราตรี ไม่มีคลาย
     สารพัด เสื้อผ้า ราคาแพง
อวดสำแดง ร่ำรวย อย่างเฉิดฉาย
ลูกสมุน รับใช้ มีมากมาย
ทั้งหญิงชาย สรรหา สารพัน
     อยากเป็นใหญ่ ในแดนดิน ถิ่นงามหรู
ไร้ความรู้ ประสบการณ์ งานสร้างสรรค์
หวังสมุน หัวหงอกดำ ค้ำชีวัน
ทุกข์มหันต์ ในแผ่นดิน ถิ่นคนไทย
     เศรษฐกิจ ตกต่ำ ช้ำอุรา
สร้างปัญหา สังคม ร่วมสมัย
คุณภาพ สิ่งแวดล้อม มลายไป
ไร้เยื่อใย หลงใหล ในสันดาน
     ประเทศไทย จะไปรอด อย่างไรเล่า
ตัวอับเฉา ถ่วงจำเริญ ยังขับขาน
บริหาร บ้านเมือง ไร้เชี่ยวชาญ
เด็กฝึกงาน รัฐราษฎร์ พาลบรรลัย
     อีกนานไหม คนไทย ได้ชูเชิด
ศิวิไลซ์ บังเกิด ทุกสมัย
พัฒนา ให้หลุดพ้น คนจัญไร
แผ่นดินไทย คงสูงค่า กว่าที่เป็น

คนเรียนไพร
๒๓ เมษายน ๒๕๖๘