(ต่อหน้า ๒/๖) ๒๙.สิงคาลกสูตร

   ๒๑.หก,คนเจาะเกียจคร้าน............มีโทษหกขานอย่าแคลง
โน่นนี่จะอ้างแต่ง..............................เพื่อเลี่ยงไม่ต้องทำงาน

   ๒๒.อ้าง"หนาว" ฤ "ร้อน"................."เย็น,เช้า,หิว"ร่อนแล้วพาล
อีกอ้าง"กระหาย"ซ่าน.......................มีเลศผลัดเรื่อยบ่อยนา

   ๒๓.ผลัดเพี้ยนฉะนี้เพริด................ทรัพย์ยังไม่เกิดพลาดนา
ทรัพย์ที่อุบัติมา................................พลันสูญสิ้นไปโทษแฉ

   ๒๔.พุทธ์เจ้าแสดงสี่......................."คนเทียมมิตร"ชี้นี่แล
หนึ่ง,มิตรสิเอาแต่..............................ของเพื่อน"มิตรปอกลอก"เอย

   ๒๕.แยกสี่เสาะ"เอาบ่อย..................ฝ่ายเดียว,เสียน้อยสุด"เคย
"ไม่ช่วยสหาย"เผย.............................ยามมีภัย,"เอาแต่คุณ"

   ๒๖.สอง,มิตรถนัดพูด......................"ดีแต่พูด"ปูดสี่ดุน
"ของเก่า"เจาะพูดวุ่น.........................."ของยังไม่มา"พูดพลัน

   ๒๗."ของไร้ประโยชน์"แล้ว.............นำมาช่วยแจ้วอยู่ยัน
มีเหตุซิข้องผลัน................................ออกปากแล้วพึ่งไม่ได้

   ๒๘.สาม,มิตรประจบเกลื่อน............พึงทราบเป็นเพื่อนเทียมไซร้
แบ่งสี่จะ"ตามใจ................................ให้ทำความชั่ว"คล้อยตาม

   ๒๙."ตามใจกระทำดี"......................คราทำดีรี่ทุกยาม
"ต่อหน้าก็เสริญ"ลาม........................."อยู่ลับหลังนินทา"เอย

   ๓๐.สี่,มิตรซิชักชวน........................ทำเสียหายป่วนไป่เพื่อนเลย
แบ่งสี่จะชวนเอ่ย..............................."ดื่มเหล้า"ก่อปรามาทแล

   ๓๑."เที่ยวยามวิกาล"ตาม................"ดูการเล่น"หวามแย่แท้
"เล่นการพนัน"แล..............................พึงทราบเป็นคนเทียมมิตร

   ๓๒.พุทธ์เจ้าแสดงไว้......................มิตรเทียมหาใช่คู่คิด
เพื่อนแท้สนิทชิด...............................พึงหลีกพ้นให้ห่างไกล

   ๓๓.พุทธ์องค์ซิตรัสชี้......................มิตรแท้มีสี่พวกไง
พึงอยู่ประชิดใส.................................จำเริญรุ่งเรืองชั่วกาล

   ๓๔.หนึ่ง,มิตรพระคุณยิ่ง.................ช่วยเหลือเพื่อนจริงสี่พาน
"รักษ์ผู้ประมาท"ต้าน........................."รักษ์ทรัพย์เพื่อนปรามาท"เอย

   ๓๕."ภัยมาจะพึ่งได้"........................"ช่วยทำกิจให้ผลเชย"
งอกงามทวีเผย..................................มิตร"อุป์กาฯช่วยสี่นา

   ๓๖.สอง,มิตรสิ"ร่วมสุข...................ร่วมทุกข์"เพื่อนรุกสี่พา
"ลับตนจะบอก"หนา..........................."ปิดความลับเพื่อน"รักษา

   ๓๗."ไม่ทิ้งสหาย"ชี้..........................ภัยมา"ชีพพลีได้"นา
นี่มิตรสิแท้หนา..................................มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ครัน

   ๓๘.สาม,นำประโยชน์หนุน...............มิตรแท้กอปรคุณสี่ดั้น
"ห้ามทำซิชั่ว"กัน................................."ให้ตั้งอยู่ในความดี"

   ๓๙."ให้ได้สดับเชย...........................สิ่งที่ไม่เคยฟัง"คลี่
"บอกทางสวรรค์"ชี้..............................นี่คือมิตรแท้มีคุณ

   ๔๐.สี่มิตรซิรักใคร่............................มิตรแท้มีไซร้สี่ดุลย์
"เขาไม่รตี"จุณ....................................กับความเสื่อมของเพื่อนยา

   ๔๑."ยินดีเจริญ"โรจน์........................ห้ามผู้กล่าวโทษเพื่อนนา
เสริญผู้ซิยอหนา..................................กับเพื่อนตนด้วยรักคง

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

กำเนิด ชรา โรคา อาสัญ

     ถือกำเนิด เกิดเป็น มนุษยชาติ
สร้างโอกาส ทำดี มีมากหลาย
กรุณา เมตตา มีมากมาย
ทุกข์ผ่อนคลาย ด้วยความดี มีต่อกัน
     วัยชรา คืบคลานมา พาอ่อนแอ
สัจธรรม จริงแท้ ไม่แปรผัน
พลกำลัง อ่อนล้า ทุกคืนวัน
เพียงสานฝัน ฝากไว้ อนุชน
     เมื่อโรคา เบียดเบียน เข้าครอบครอง
ตามครรลอง มรรคา อกุศล
ต้องอ่อนล้า ทั้งกายใจ ในกมล
สร้างสับสน ตามผลกรรม ที่ทำมา
     ถึงเวลา อาสัญ วันจากไป
หลงเหลือไว้ ความทรงจำ ทุกทิศา
จะดีชั่ว อยู่ทึ่กรรม เคยทำมา
ชาวพารา เร่งพินิจ คิดกว้างไกล

คนเรียนไพร
๑๙ เมษายน ๒๕๖๘
 

จากการอ่านรอบแรก "ทำไมยากมากมาย"
พออ่านซ้ำๆ หลายครั้ง จึงรู้ว่า "ง่ายมากๆ"
"มีบ้านชั้นเดียวอยู่หนึ่งหลัง"
บ้านชั้นเดียวไม่มีบันไดค่ะ 

 
ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย คนเรียนไพร

หนึ่งกมล

     หนึ่งชีวิต มีพบเจอ มีจากลา
โชคชะตา ฟ้ากำหนด กฎสวรรค์
เป็นบุญธรรม กรรมสร้าง สารพัน
ชีพแสนสั้น เร่งทำ แต่ความดี
     หนึ่งชีวิต ยากแร้น แสนบอบบาง
มีสุขบ้าง ทุกข์บ้าง เป็นสักขี
เป็นรสชาติ แห่งชีวิต ทั้งชีวี
ดุจวิถี สัจธรรม ค้ำโลกา
     หนึ่งชีวิต สั้นนัก จงพากเพียร
ธรรมหมุนเวียน ความดี ปรารถนา
อุทิศตน สร้างผลงาน เสริมศรัทธา
บูรณา สิ่งดี เป็นศรีตน
     หนึ่งชีวิต เป็นแบบอย่าง ทางสันติ
คือศิริ มรรคา ผลิตผล
เสริมบุญญา บารมี ศรีมงคล
เป็นหนึ่งใน ดวงกมล จนนิรันดร์

คนเรียนไพร
๑๙ เมษายน ๒๕๖๘