♥♥.น้ำฝนปนน้ำตา.♥♥
♥
เมฆครึ้มดำคล้ำมาฟ้าร้องลั่น
ใจไหวหวั่นพรั่นพรึงถึงความหลัง
เย็นสายฝนหม่นเศร้าเหงาใจจัง
รักภินท์พังครั้งนั้นมันปวดใจ
♥
เคยมีเขาเคล้าข้างกลางสายฝน
เปียกปอนจนฝนซาฟ้าผ่องใส
เรามุ่งหน้าฝ่าฟันดั้นด้นไป
หนาวเพียงใดใฝ่ฝันกันสองเรา
♥
ลมฝนมาฟ้าใหม่เขาไกลห่าง
เขาราร้างห่างไกลหัวใจเศร้า
ควงคนใหม่ไฉไลไห้ซึมเซา
เห็นหน้าเขาเหงาจังนั่งเดียวดาย
♥
เย็นสายฝนหล่นร่วงจากห่วงหาว
หนาวเหน็บหนาวร้าวทรวงห่วงไม่หาย
ต้องอยู่เดียวเปลี่ยวเหงาเขาใจร้าย
รักมลายสายฝนปนน้ำตา
♥
ชลนา ทิชากร
