- ปางโศกของ อ่วม อรทัย -

- ปางโศกของ อ่วม อรทัย -
{บทละคร เมื่อปี ๒๕๒๔}

จะขอกล่าวบทไป
ถึง“อ่วม อรทัย”ใจโหย
ทุกข์ระทมขมขื่นสะอื้นโอย
แหกปากโวย...ผู้ใหญ่เหมือนไม่ฟัง

เป็นคนจนเงินทอง(แต่)มากน้องพี่
พวกเจ้าหนี้แห่ห้อมล้อมหน้าหลัง
มีลูกสิบเมียห้าละล้าละลัง
เดินยืนนั่งและนอนก็ร้อนรน

สิบลูกรักศักดินาประสาลูก
ห้าเมียปลูกตำแยไว้แต่ต้น
ลูกแบมือขอเงินเผชิญผจญ
เมียทุกคนชวนวิวาทคอยขัดกัน

ค่าครองชีพบีบคั้นขวัญผวา
สู้อุตส่าห์ทนยากเข็ญบากบั่น
รายได้น้อยจ่ายมากลากตะบัน
ต้องกัดฟันสู้ทนทุกข์จนชิน

รัฐบาลทุกสมัยได้แต่โม้
อวด“ดีโต”ว่าแก้ไขได้ทั้งสิ้น
สินค้าแพง...อ๋อสบายใช่เล่นลิ้น
“อย่าซื้อกินก็แล้วกันมันถูกเอง”

ประชาชนก่นร้องว่าข้องขัด
คนของรัฐโสมมคอยข่มเหง
“ท่าน”ก็ขู่จะขย้ำให้ยำเกรง
เหมือนร้องเพลงเดือนหวายให้ควายฟัง

กระทำตนราวกะพญาละแวก
“ตลกแดก”อวดโตและโอหัง
ไร้ความดีไร้ฝีมือแต่ชื่อดัง
ดีต่อหน้า...ลับหลังซังกะบ๊วย

หมดที่ซึ่งะพึ่งพาแล้วหนานี่
จะพึ่งพระก็กลัวผีที่ฉาบฉวย
มันปลุกพระปั่นสงฆ์ให้งงงวย
ทั้งใบ้หวยและหลอกล่อทางหมอดู

สอนให้คนสนใจแต่ตัณหา
อยากนานาเห่อห่ามความเป็นอยู่
ทำเสน่ห์เล่ห์ระเริงในเชิงชู้
ไม่รับรู้บาปบุญคุณความดี

จะพึ่งเจ้า..อูวะ ! แต่ละศาล
“ลูกช้าง”บานบนกันกระชั้นถี่
เครื่องสังเวยนานาประดามี
แก้บนทีเหมือน“ห่าลาก”ให้ยากจน

ทั้งเจ้าแม่เจ้าพ่อคอรัปชั่น
ยิ่งกว่านั้นยังตกเบ็ดสำเร็จผล
คนทำดีมากมายแทบวายชนม์
“เจ้า”ฉ้อฉลอ้างอวยช่วยบันดาล

จึงเจ้า“อ่วม อรทัย”ฟูมฟายร้อง
ขอผองเทพทั้งปวงบนสรวงสถาน
อย่าเพลินจิบทิพย์กามลืมยามกาล
เยี่ยมวิมานมองเห็นหน่อยเป็นไร

โปรดปรานีมนุษย์อุจจาระเหม็น
จะเคี่ยวเข็ญเทวดาก็หาไม่
เพราะทุกข์ยากมากมายทั้งกายใจ
ห่อนมีใครช่วยเหลือเจือจุนแล้ว....

เมื่อนั้น
ทวยเทพพากันกระทบแก้ว
ดื่มน้ำอมฤตคิดวางแนว
จะแผ้วทุกข์พ้น “อ่วม อรทัย”

ครั้นเหล้าเข้าปากไม่มากนัก
ทวยเทพชักเพ้อพกกันยกใหญ่
อภิปรายหลายแง่ไม่แน่ใจ
ต่างเหลวไหลเลิกล้มอุดมการณ์

แล้ว“อ่วม อรทัย”ก็ไร้หลัก
อกหักหวังหายคลายฝันหวาน
ทอดชีวิตลงใต้เท้ารัฐบาล
แล้วแต่ท่านเหยียบย้ำตามเอย...

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัย
๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๑
* ขอขอบคุณเจ้าของภาพนี้ในเน็ต*

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - ปางโศกของ อ่วม อรทัย - (อ่าน 2693 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้