ยังจะให้ใครช่วยด้วยอีกหรือ
พนมมือนิ้วราบทาบเทียมมั่น
เสมออกยกจบอภิวันท์
หลับตาอั้นอุดลมค่อยระบาย
ดึงผ้าเวียนเคียนเอวเร็วกระชับ
ย่อยอบจับด้ามกลมดาบคมก่าย
ทะยานดินผินหน้าจ้องท้าทาย
พ้นจากค่ายข้ามคูกู่ทอดยาว
กรีดชี้กราดฟาดฟันสะบั้นซ้ำ
แทงถลำลงเนินโดดเหินหาว
ทอนขบวนทวนทนร่นระนาว
กลิ่นเลือดคาวคละคลุ้งทุ่งชโลม
ตั้งแต่สางร่างล้ากว่าถึงเที่ยง
หลบฉากเฉียงเบี่ยงขวาถลาโถม
เหงื่อเอิบอาบสาบไคลหลั่งไหลโซม
เท้าถีบโครมม้วนวงคลุกผงคลี
เพลงชำนาญหาญศึกคลายฮึกเหิม
พลังเริ่มถดถอยคล้อยเคลื่อนหนี
ชนะพ่ายหลายหนใช่ผลดี
เท่าไมตรีหยิบยื่นชื่นใจนัก
ยังจะหามาช่วยด้วยอีกหรือ
แท้เจ้าคือเจ๊กจั๊วแหลมตัวหลัก
ยังยิ้มแป้นแล่นลึกทำยึกยัก
เดี๋ยวเถิดผลักหักอกร่วงตกรถ
ฝันแบบนี้ทีไรไปพบหมอถอนฟันทุกที!
รพีกาญจน์
