คู่ขุนทอง

นกน้อยนอนปลายสวน.  บนเชิงควนตาจับจ้อง
พร่ำพรอดสอดตามอง.  คอยขุนทองหวนคืนรัง

ค่ำแล้วป่านฉะนี้.  หนุ่มปักษีหมดที่หวัง
เสียงพระเคาะระฆัง   ดังเห่งหง่างดุจร้างลา

ประเดี๋ยวดั่งเสี้ยวกึ่ง  แม่นกระดึงลอยลมมา
ชัดแล้วว่าแก้วข้า.  กลับคืนคอนตอนย่ำยาม

สุขนักของปักษา.  รอเวลาพยายาม
ไซร้ขนบนปีกงาม.  เพื่อรอรับประดับขวัญ

เนิน จำราย

วันนี้วันพระ

วันพระเลิกละลด.   จิตกำหนดตรงหทัย
สมถะให้อภัย.   น้อมศีลห้าสมาทาน
ฟังธรรมสร้างกรรมดี.   กายฤดีย่อมเบิกบาน
ผิวผ่องเหลืองก่องกาญจน์.   ปากเจือจุนพิกุลโปรย

ใจเย็นเลิศเป็นน้ำ.  อุราล้ำอุบลโชย
ใครใคร่กระหายโหย.  อยากสนิทผูกมิตรกัน
แสนสุขนอนลุกนั่ง.   นุ่มเตียงตั่งดั่งสวรรค์
ทุกคนรีบด้นดั้น.   สู่สว่างนภางค์รอ

เนิน จำราย


 

ประเพณีวันสงกรานต์

ประเพณีมีหลายหลาก.   รับมาจากโบราณหนอ
กาลเก่าและเหล่ากอ.   สร้างสรรค์ค่าก่อน"ย่าโม"

สงกรานต์สรงน้ำพระ.   สมณชยันโตฯ
มหาตั้งนะโม.   สดับธรรมรับคำสอน

ลูกหลานวิสาสะ.   คารวะผู้เกิดก่อน
กายย่อลงขอพร.  สนองตามคุณความดี

มั่นคงธัมรงศักดิ์   อนุรักษ์ไว้เป็นศรี
กาเลประเพณี.   คงอยู่นานคู่ขวานทอง

เมินบ้างแบบต่างชาติ.   พิศวาสแค่ลำลอง
อย่าใคร่อย่างหมายปอง.   หวงคำนึงจนถึงใจ

เนิน จำราย