♥♥.จ้องตากับความเหงา.♥♥
♥
ลมแกว่งไกวใบไม้ใจผวา
เสียงชายดากลากแกรกแทรกใจหาย
อยู่กับเงาเปล่าเปลี่ยวแสนเดียวดาย
เพื่อนข้างกายคลายจางรักร้างลา
♥
อยู่กับเงาเหงาเหงาเราทนได้
ต้องทำใจให้คุ้นกันเผื่อวันหน้า
ไม่มีเขาเหงาใจให้ด้านชา
กาลเวลาพาใจให้คุ้นชิน
♥
คิดถึงเขาเหงาใจให้มันเหงา
ระว่างเราเหงาใจให้จบสิ้น
เจ็บระกำช้ำอุราน้ำตาริน
หลั่งลงดินยินดีพลีให้เธอ
♥
ต่อนี้ไปไม่มีเขาเราอยู่ได้
ไม่มีใครให้ฉันต้องฝันเก้อ
ไม่มีเหงาเศร้าใจให้พบเจอ
ไม่ละเมอเพ้อพร่ำร่ำพิไร
♥
ชลนา ทิชากร
