ทิ้ง...!?♥
*
มิต้องอมขมคายหน่ายทอดทิ้ง
ปากรักยิ่งจริงจังหวังเปิดเผย
อ้างดำริวิวาห์มาเปรียบเปรย
ไม่นิ่งเฉยเอ่ยอ้างสร้างเหตุการณ์
♣
เธอกับฉันมั่นหมายชายสวมแวน
หญิงยื่นแขนแทนใจไหววาบหวาม
สวมสัมผัสรัดกิ่วนิ้วนงราม
นิ้วนางงามทรามเชยเผยรักจริง
♣
เหตุมาผันปันใจไปเป็นอื่น
รสรักขื่นฝืนใจได้ยากยิ่ง
จำ,ต้องขากซากขมถ่มถุยทิ้ง
โอบแอบอิง...หญิงอื่นชื่นฉ่ำใจ
♣
เหมือนฟ้าฟาดสาดฝนหล่นเป็นสาย
รักกลับกลายคายทิ้งอิงรักใหม่
สิ่งที่ชายหมายมั่นนั้นสิ่งใด
ฉัน...ขาดไปไม่มีที่ต้องการ
♣
จะขอเก็บเจ็บนี้ที่เธอให้
อีกนานไหมในวันผันพ้นผ่าน
วอนแสงดาวพราวผ่องส่องสายธาร
ช่วยประสานหว่านล้อมหลอมรวมใจ
♣
ตลอดกาลนานนักรักปักตรึง
ยากถอนทึ้งดึงพรากจากไปไหน
ยากยิ่งนักรักล้นท้นทรวงใน
ยากตัดใยให้ขาดบาดอุรา"
******
♣
ชลนา ทิชากร
