๐ จันทร์เสี้ยว ๐

ช่วงต้นเดือนธันวาอากาศหนาว
แสงส่งข่าวบอกลาก่อนฟ้าค่ำ
เวิ้งว้างอยู่โดยรอบอย่างชอบธรรม
เรไรร่ำบรรเลงเพลงราตรี

หลังม่านมืดโรยตัวไปทั่วป่า
ดาวบนฟ้าคึกคักคือสักขี
นกกลางคืนตื่นตารับอารี
สังคมที่ทุกอย่างต่างช่วงชิง

มืดกว่าเก่าเข้าครอบความบอบบาง
ช่วงสว่างพ่ายแพ้ก่อนแน่นิ่ง
โลกค่ำคืนตื่นเต้นตามเป็นจริง
สู้ต่อสิ่งที่เชื่อจากเมื่อวาน

หลายเริ่มต้นต้องกล้ากลางป่าเปลี่ยว
บ้างกินเที่ยวพอพักไม่หักหาญ
ทุกชีวาหน้าที่ต่างมีงาน
ที่ต้องหว่านหวังผลบนแผ่นดิน

ยิ่งดึกยิ่งเงียบงันทรงจันทร์เสี้ยว
ความเปล่าเปลี่ยวตอบมาจากผาหิน
หนาวน้ำค้างน้ำตาจนชาชิน
ก็ถวิลถึงฟ้าเพราะอาลัย

แม้เหน็บหนาวร้าวรักยังหนักหน่วง
หากทุกห้วงแห่งกาลก็หวานไหว
เก็บกำลังฝังแฝงจำแลงใจ
ยิ้มอยู่ในคืนหนาวกับดาวเดือน

ธรรมดา

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ จันทร์เสี้ยว ๐ (อ่าน 4194 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้