°♡°.วันที่...ไม่มีใคร...!? °♡°
°♡°
ทนแคว้งคว้างอ้างว้างกลางตึกสูง
เหมือนนกยูงฝูงหงส์หลงถิ่นฐาน
เข้าเมืองใหญ่ไฟผ่องส่องตระการ
ดังวิมานย่านสวรรค์ชั้นพรหมมินทร์
°♡°
ก้าวเผชิญเกินศักดิ์อัครฐาน
ศฤงคารบ้านสวยรวยทรัพย์สิน
หมู่มนุษย์หยุดยั้งยังเดินดิน
ไม่อาจบินถิ่นสรวงควงจันทรา
°♡°
ล้า,สมหวัง,ตั้งจิตคิดเคียงคู่
มนุษย์รู้หมู่หงส์พงศ์ปักษา
เปรียบเทียบเหล่าเผ่าพงศ์วงศ์นกกา
ไม่หาญกล้าคว้าจันทร์มั่นหมายครอง
°♡°
ราวชะตาฟ้าสรรค์ชั้นห่วงหาว
จันทร์คู่ดาวพราวพรายฉายแสงส่อง
อยู่คู่สรวงห่วงหาวพราวเรืองรอง
พร้อมพี่น้องผองญาติชาติเผ่าพันธุ์
°♡°
รับโศกสุขปลุกปลอบมอบไออุ่น
หนี้บุญคุณจุนเจือเพื่อสร้างสรรค์
วันข้างหน้าอาศัยวัยฉกรรจ์
ช่วยค้ำยันวันแย้แก่ชรา
°♡°
ท่ามกลางควันปันไฟให้ไออุ่น
ตอบแทนคุณจุนเจือเพื่อภพหน้า
จะหวังใครไหนแลแผ่เมตตา
เฝ้าห่วงหาอาทรก่อนสิ้นใจ
°♡°
ชลนา ทิชากร
