คิดถึงคนบนฟ้า

คิดคำนึงถึงคนที่บนฟ้า
แม้มิเคยเห็นหน้าว่าเช่นไหน
ผ่านบทกลอนวอนคำสำราญใจ
สัมพันธ์ในหมู่มิตรสนิทนาน
เพราะความรักรักษ์ร่วมเรื่องภาษา
นำเรามาร้อยเรียงเคียงขับขาน
ดั่งคนธรรพ์แดนริมหิมพานต์
อวตารแปลงร่างลงกลางเรือน
แม้จากไปในจิตยังคิดถึง
ย้อนอ่านกลอนรำพึงจึงเสมือน
โต้ตอบคำนำคิดติดใจเตือน
ยังมีเพื่อนผู้นี้อยู่ที่เดิม
เธอย้อนคืนผืนถิ่นดินแดนสรวง
ขานบำบวงทวยเทพที่สรรค์เสริม
คงรูปลักษณ์อัปสราผกาเติม
และริเริ่มป่วนฟ้าประสาเธอ ฯ

คิดถึงหลานสาว...

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คิดถึงคนบนฟ้า (อ่าน 4849 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้