แรงต้าน

แรงต้าน

..ยืนต้นต้าน ทานแรงลม
ฤาจะล้ม ล่มสิ้นท่า
ท้าทายกาล วันเวลา
ดูขัดตา ว่าแกล้งทำ

..แรงเสียดทาน นั้นร้ายเหลือ
โดนพร่ำเพรื่อ เมื่อเช้า-ค่ำ
โอนอ่อน ผ่อนลงต่ำ
เพราะฟังคำ พล่ามช้านาน

..ต้นกิ่งใบ ไหวเอนลู่
เพราะลมพรู ลู่พราวผ่าน
ลิ้นลมทำ ช้ำร้าวราน
น้ำเงินนั้น พานล่อใจ

..ค่อย-ค่อยง้าง ปางอ่อน-อ่อน
ลมปากวอน ต้อนซัดไหว
ยินนาน-นาน ชาญชินไป
กว่ารู้ใจ ไหวโอนเอน

..เป็นไม้หลัก ปักริมฝั่ง
คอยกำบัง มิให้เห็น
หน่วงเหนี่ยวหมัด ซัดกระเด็น
ก็จะเป็น เช่นที่เคย

..แรงเสียดทาน นั้นร้ายนัก
มิต้องพัก ได้เอื้อนเอ่ย
หลงคารม ลมรำเพย
หักพับเกย เลยเดียวดาย.

..เงินมากมาย ไร้คุณค่า
โกงกินมา กว่าวางวาย
เวลาไป สิ้นใจตาย
เหลือแต่กาย คล้ายตอนมา

สาวขี้อ้อน

กราบขอบพระคุณครูกลอน ท่านศิลาสีรุ้ง ค่ะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: แรงต้าน (อ่าน 4998 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้