เสียงกระซิบ
ยินพระพายพัดแผ่วแว่วคำหมอง
นำฝากน้องจากพี่ที่ครวญเสียง
ย้ำด้วยมานสานถ้อยร้อยจำเรียง
เป็นคำเพียงผ่านเบาเศร้าชีวี
พี่จากไปไกลหนอรอน้องน้อย
เป็นกรรมคอยเคลื่อนบากจากวิถี
น้องสะอื้นยืนหนาวร้าวฤดี
ป่านฉะนี้พี่คงทุกข์ระทมครอง
พี่ฝากลมผ่านผิวระริ้วรื่น
น้ำตารื้นร่ำหาคราเราสอง
เคยอิงอกอุ่นไอชายประคอง
วิมานแมนเรืองรองน้องสุขใจ
"หญิง"ขอฝากถ้อยคำนำถึงพี่
ขอคนดีจงอดทนอย่าหม่นไหม้
แม้นตัวห่างทางฝันอันแสนไกล
แต่ดวงใจเราสองเคียงครองกัน
ลินดา
