แววแว่วหวาน ผ่านฝน พรมพราวพร่าง
หนาวน้ำค้าง กลางหาว คราววสันต์
คิดถึงคน ไกลบ้าน พล่านผูกพัน
เธอกับฉัน เคยเอนอิง พิงสุขใจ..

มาฝนนี้ ฤดีหมอง หนองกลัดอก
ดวงใจฟก ช้ำหนัก รักเฉไฉ
ก้มหน้าสู้ คู่ฝนพร่ำ ร่ำหทัย
น้ำตาใส ไหลหยดปน สายพิรุณ..

ไม่เข้าใจ ใยถึงหลอก บอกรักพี่
เอ่ยวจี คำหวานวอน  นอนตักหนุน
อุ่นไอรัก สลักจิต คิดละมุน
ไม่ข้องขุ่น  อันใด ให้ช้ำทรวง..

หยาดเอ๋ย หยาดทิพย์ จากฟากฟ้า
ร่วงลงมา ชะใจ ให้หายหวง
หมดสิ้นแล้ว แก้วร้าว คราวรักลวง
ต้องติดบ่วง ร่วงแหลกราน คลานซบดิน


 :a020:

ฟ้าหม่น คนช้ำ น้ำตาตก
หทัยฟก หมกหมอง ไม่ปองสม
วสันต์นี้ ฤดีร่ำ ช้ำระทม
อกข่ม ตรมใจ ใครไม่มอง..

หยาดทิพย์ ชะโลมโลก โชกชุ่มฉ่ำ
ดั่งน้ำคำ จากหญิง ทิ้งพี่หมอง
ฤทัยหลง ตกพร่ำ น้ำตานอง
เหมือนดั่งต้อง อัสนี วจีกานต์..

มานน้อย คอยรัก สักกี่ฝน
มานปน เลือดหนอง ร้องไขขาน
มานเศร้า เหงาขม ล้มคลุกคลาน
มานหักผ่าน ทิวานี้ ที่ระกำ..

เหมือนดั่ง น้ำตาฟ้า มารดราด
ใจจะขาด รอนรอน วอนงามขำ
เพียงปลายฝน ต้นหนาว พราวฝนพรำ
เยือกเย็นย่ำ ขอร่ำร้อง น้องกลับมา.. :a001: