♥♥.มิเหลือ...อะไรเลย.♥♥...!?
♥
เมื่อแรกเจอเผลอไผลใจคิดหนัก
หลงทึกทักรักเธอเพ้อครวญหา
สานฝันสวยรวยรินกลิ่นผกา
กระดังงาว่าหอมยอมหลีกทาง
♥
ล้ำในทรวงหวงหึงดึงรั้งจิต
หลับฝันคิดชิดใกล้ไม่เคยห่าง
ในวิมานหวานนักรักไม่จาง
โอบกอดร่างครางครวญยวนยั่วใจ
♥
โน้มเนืองนั้นฝันหวานปานน้ำผึ้ง
แม้หยดหนึ่งตรึงจิตชิดเคียงใกล้
แจ่มบรรเจิดเลิศล้ำฉ่ำทรวงใน
ยิ่งหลงใหลได้ปลื้มลืมไม่ลง
♥
รับสลดหดหู่ชู้เคยชื่น
กลายเป็นอื่นขื่นขมตรมหมองไหม้
กว่าจะรู้ชู้ชื่นคืนรักไกล
ไม่เหลือใครไห้หวนครวญรำพัน
♥
ทุ่มเทไปได้มาสาสมนัก
เมื่อคนรักหักเหเซแปรผัน
ก็เจ็บใดไหนเหมือนเฉือนใจกัน
เย้ยความฝันวันหวานผ่านเลยไป
♥
พร้อมจะเจ็บเหน็บหนาวคราวอกหัก
ปวดแสบนักรักเอ๋ยเคยชิดใกล้
ปร่าในอกฟกช้ำจำฝืนใจ
นี่ชัดไหม...ใช้ไหม...ไม่มีเธอ..
♥
ชลนา ทิชากร
