♥♥.ศิโรราบ...?♥♥
♥
น้ำค้างพลางกลางหาวหนาวเหน็บนัก
เหมือนความรักผลักไสไห้คิดถึง
ใสน้ำค้างพร่างพรมลมรำพึง
ไออุ่นซึ้งจึงรักปักอุรา
♥
กลีบกุหลาบทาบไว้ในบันทึก
พรมน้ำหมึกนึกคิดจิตห่วงหา
หยาดน้ำค้างพร่างพราวดาวงามตา
ใช่วาจาคารมข่มเหงใคร
♥
ฟื้นชีวิตผิดหวังครั้งก่อนนั้น
ยลความฝันวันชื่นคืนรักใหม่
หยาดความรักปักตรึงซึ้งทรวงใน
คล้ายกอไผ่ไหวกอล้อเล่นลม
♥
พาเพริศแพร้วแววดาวพราวฟ้าใส
ทางหางไกลใจเหงาเศร้าขื่นขม
หากวันนี้มีพี่ที่ชื่นชม
มีผ้าห่มห่มน้องป้องหนาวคลาย
♥
ดอกกุหลาบทาบอกปกป้องน้อง
เจ็บกัดหนองหมองใจไข้จางหาย
ศิโรราบทาบอกปกป้องกาย
นอกใจหมายชายใหม่ไม่เคยมี
♥
น้ำค้างพลางห่างพี่ที่คิดถึง
รักลึกซึ้งตรึงจิตคิดถึงพี่
ซากกุหลาบทาบกลางหว่างใจนี้
รอหลายปีพี่ไยไม่กลับมา
♥
ชลนา ทิชากร
