ชีวิตฉันผันผ่านการณ์ดี-ร้าย
มาหลากหลายทุกข์-สุข ตามยุคสมัย
ผ่านเรื่องที่ดีใจ และเสียใจ
คลุกเคล้าไปในภาวะธรรมดา
เมื่อยามทุกข์ระทมถมในอก
กลั้นน้ำตามิให้ตกลงนองหน้า
อาจนิ่งเฉยจนเห็นว่าเย็นชา
มิใช่ว่าหัวใจฉันไม่มี
แต่ดูหนังฟังละครตอนซาบซึ้ง
ไฉนจึงชลนัยน์กลับไหลปรี่
พบคนซื่อบริสุทธิ์ใจในความดี
ก็สุดที่จะอัดอั้นตื้นตันทรวง
เห็นคนไทยจงรักภักดีมั่น
ถวายพระพรพร้อมเพรียงกันแด่ในหลวง
ธงไสวใจสว่างพร่างดาวดวง
น้ำตาตื้นตันร่วงไม่รู้ตัว
ธนุ เสนสิงห์
