ยามเธอแย้มยิ้มแต้มใจให้มีสุข
เหมือนราวทุกข์สิ้นพลันไม่หวั่นไหว
ยังคงมีรอยพริ้มเติมอิ่มใจ
พราวผ่องใสให้ชื่นเป็นหมื่นปี
วันละครั้งยังดีที่ยิ้มให้
วันละครั้งที่ใจได้สุขขี
วันละครั้งหลายรอบมอบฤดี
วันละครั้งเต็มที่มีให้ไป
เป็นความสุขอย่างดีที่มียิ้ม
แต่งเติมพิมพ์ด้วยรักสว่างไสว
เป็นก้าวแรกถักทอกรอสายใย
เชื่อมสัมพันธ์กันไว้ด้วยรอยยิ้ม
