...-๐ ปลัก ๐-...

...-๐ ปลัก ๐-...

๑. ฉันบำเรอเปรอปน บนชีวิต
เนรมิตคิดอย่างมหาศาล
เอี่ยมเคหาอ่าโอ่โก้ตระการ
ศฤงคารมากล้ำจำกัดความ

๒. ณ คราหนึ่งสงสัยในคุณค่า
เฝ้าเสาะหาสิ่งใดจึงไถ่ถาม
สิ่งนั้นหรือความจริง อิงนิยาม
แลครั่นคร้ามรู้สึกนึกในใจ

๓. อัครสถาน โอ่โถงคงเอ่ยอ้าง
เทียบโลกกว้างที่อยู่รู้อาศัย
พาหนะล้ำหน้ากว่าใครใคร
ฤาเทียบได้สองขาพาก้าวเดิน

๔. หวานใดเล่าเท่าหวานผ่านเสนอ
หวานบำเรอนมแม่แต่นานเนิ่น
จินดาเพชร, เก็จแก้ว แพร้วเพลิดเพลิน
คงมิเกินหยาดน้ำตา ค่ายินดี

๕. ลมเย็นเย็นพัดโบกโศลกร่าย
ปลดปล่อยกายใจล้ำตามวิถี
เสพวิมานผ่านคำพร่ำพจี
ยิ้มยังมีแม้น้ำตาจะปร่านอง

๖. ปล่อยดวงใจลอยล่อง ใต้ท้องฟ้า
เหนื่อยก็หาพักผ่อน, หย่อนสมอง
กระหายนักวักน้ำลำธารทอง
ฟังเพลงร้องทิวไม้ร่ายบรรเลง

๗. ฉันติดบ่วง ลวงใจให้ตะหนัก
อยู่ในปลักดวงจิตเกินพิศเพ่ง
จึงร้องร่ำกำสรดเป็นบทเพลง
เพื่อครื้นเครง ชั่ววัน...ที่ผ่านเวียน ๚๛

- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

๐----------------------------๐

ขอบคุณภาพประกอบจาก Internet

...

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...-๐ ปลัก ๐-... (อ่าน 6198 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้