เรียงพจน์รจนาภาษาศิลป์
ตั้งดวงจินต์ ตามเจตน์ ให้เหตุผล
สัตว์ทั้งหลาย เกิดตาย ว่ายเวียนวน
มิว่าสัตว์ หรือคน บนสายธาร
ต่างที่จิต ดวงใจ ไม่เหมือนกัน
มนุษย์นั้น ประเสริฐ คิดรอบด้าน
ใช้สมอง ค้นคว้า มาช้านาน
ช่างสงสาร สัตว์ขน ทนเพื่อใคร
ที่ถูกกด ข่มขี่ ตะบี้ตะบัน
ทุกทุกวัน โดนฆ่า มาเลี้ยงไส้
บริโภค อิ่มหน่ำ สมดั่งใจ
ฆ่าเท่าไร ไม่พอ นี่หนอคน
