ตัวเลขมาก ซากชรา ห้าสิบสอง
ยังตีกลอง ตำครก ยกเบลไหว
ทำงานเชี่ยว เที่ยวฝัน ด่วนทันใจ
ช้าก็ได้ เรื่องเล็ก เบรคก็เบา
อยากเทียบครู ปู่ป๋า สูงอายุ
แสร้งขี้จุ๊ สุกดิบ ห้าสิบเก้า
เขียนกลอนรัก หักทิ้ง หญิงมิเอา
ว่าแก่เฒ่า ร่วมเรียง หนังเหนียงยาน
กลับไปแต่ง แปลงคำ ธัมมะเผย
ถูกเยาะเย้ย หัวงู ชูคอขาน
เดินซึมเศร้า เข้าสวน พรวนดินดาน
กล่าวประจาน อวดหมั่น ขยันเกิน
ทำซู่ซ่า หน้าเป็น เล่นทะลึ่ง
แสร้งล้มตึง เสียมวย อายขวยเขิน
เพื่อนยืนเฉย เลยผ่าน มิอ่านเมิน
นับไม่เกิน สี่คน วนกดชม
คงเพราะรูป ซูบเซียว เกี่ยวหรือไม่
จะลบออก ดอกใส่ ให้เหมาะสม
มิตรเก่าเจอ เกลอเล็ก เด็กนิยม
ช่วยต่อลม หายใจ ไปสุดปี
เหงาจนเบื่อ เหลืออด ขอลดบ้าง
อาจพบนาง เคียงคู่ นั่งจู๋จี๋
พ้นความหมอง ลองรัก อีกซักที
หากไม่มี พี่จำ เอ่ยอำลา
:026:
รพีกาญจน์ 59
