แรกประเสริฐ เกิดร่าง พบว่างเปล่า
กายแลเงา เนื้อดี ไร้สีแสง
สิ่งแวดล้อม ห้อมทำ จำเปลี่ยนแปลง
ฉาบทาแฝง แยงซุก ทั่วลุกลาม
นำเลวแย่ แก่เฒ่า ยกเอาครอบ
วางขีดขอบ ครรลอง ของสนาม
อ้างแบบบท บัญญัติ สัจนิยาม
ต้อนให้ตาม ทรามเห็น ว่าเป็นธรรม
ด้วยประชา ชอบชม นิยมชื่น
สบหยิบยื่น ฝูงชน จนระส่ำ
รีบจับจอง ของใหม่ ใคร่ลูบคลำ
ตรงเงื่อนงำ ลดแหลก แจกไร้ดาวน์
ผลิตเท่าไร ไม่ทัน เท่าคันสั่ง
คิวคับคั่ง นั่งรอ หวอปากหาว
ต้องชำระ สหกรณ์ ผ่อนงวดยาว
จนลูกสาว แต่งงาน มีหลานชาย
จอดในบ้าน ร้านค้า หน้าถนน
แล่นสับสน ขับโก้ โชว์เลขป้าย
กระชั้นชิด ติดหยุด สุดระบาย
ยานมากมาย เสนอสร้าง ทางสัญจร
ผุดแผนการ สานสัก มรรคปลดทุกข์
จำเริญยุค สุโข สโมสร
ท้ายถึงกลี หนี้ท่วม อ่วมนคร
เลียนอมร โฉดชั่ว สิงตัวตน
รพีกาญจน์
