ขอโทษเจ้านาง
เจ้านางเอยเปรยเปรียบเทียบแม่พระ
สิ่งกักขฬะสูญหายดั่งได้แก้ว
ความเจ้าชู้ชูชื่นหมื่นแสนแนว
ซ้อนเรียงแถวเขี้ยวงาขอสาบาน
กี่ครั้งคราพี่ทำระกำหม่น
เจ้าสุดทนพร้อมรับคำขับขาน
พี่ขอโทษโฉมยงค์ชั่วกัปกาล
ปฏิญาณหยุดยั้งอย่างตั้งใจ
ขอสัญญาจักไม่ทำให้ช้ำเจ็บ
แม้รอยเล็บจักอดออมพร้อมแก้ไข
แม้ผิดพลาดอาจเอื้อมต่อทรามวัย
สุลาไลคาดโทษโจทย์ลงทัณฑ์
ต่อแต่นี้จะพะนอแต่น้องเจ้า
ไม่คิดเอาสิ่งเลวทรามมาหยามหยัน
จะเฝ้ารักฟักถนอมหอมทุกวัน
เพียงแม่นั้นไม่โกรธโปรดเมตตา
