เรืองรวีคลี่ฉายสุดปลายฟ้า
ม่านจันทราลาลับประทับสรวง
เติมแต่งแต้มแซมรุ้งที่ทุ่งรวง
ตกในบ่วงห้วงลึกผนึกเคย
รสสัมผัสจัดนุ่มละมุนเหลือ
ผิวระเรื่อเนื้อนวล ช่างชวนเผย
ปากอวบอิ่มพริ้มเพรา ยั่วเย้าเอย
จรุงจิตชิดเชย เฉลยจินต์
มโนนึกคึกคักสลักเสลา
เริ่มรุกเร้าเคล้าคลอพนอศิลป์
บรรจงลูบจูบโปรย..ใจโบยบิน
รวยระรินผินพบเมื่อสบนัยน์
น้ำผึ้งหวานผ่านลิ้นยังสิ้นรส
งามเกินมาตรหยาดหยด..ยิ้มสดใส
กายกลิ่นกรุ่นอุ่นอวลยั่วยวนใจ
ผิวผุดผ่องยองใย..หทัยรวน
นภาเพ็ญเห็นดาวสกาวชื่น
สองดวงตื่นคืนนั้น..ใจผันผวน
ระริกสั่นหวั่นหวาม..งดงามชวน
ให้ลองลิ้มชิมนวล..เพ้อครวญมา
ท้องทุ่งรวงหวงแหนดั่งแดนฝัน
เฝ้ารอมั่นขวัญเห่..เสน่หา
แดดหลังฝนหล่นซึ้ง..ตรึงอุรา
เมื่อรุ้งทาบฉาบทาฉ่ำอารมณ์
รวีกลับลับจางสิตางศุ์สบ
งามเรียวรุ้งทุ่งพบบรรจบสม
เกลียวกลมกลายลายลักษณ์สลักพรม
ชี้ชวนชมห่มหอมอ้อมกอดกานต์...
