ลุกนึ่งข้าว เป่าไฟ ไซ้ผักกาด
แต่ยังขาด ให้เถือ คือเนื้อหมู
ตำพริกแดง แกงส้ม ต้มถั่วพู
มีน้ำปู หน่อซาง มื้อกลางวัน
ลับมีดยาว ขาววาม ซ่อมด้ามจอบ
ฉีกใบตาล สานงอบ แซมขอบสัน
เสื้อผ้าทอ ม่อฮ่อม ย้อมดำมัน
เตี่ยวขาสั้น เกิบบาง จากยางยนต์
เดินดุ่มด่าม ข้ามธาร มานหมายมุ่ง
เข้าสู่ทุ่ง ผ่านไพร เนินไม้สน
ขุดดินฟื้น ขึ้นแปลง แจงเรียบบน
เพื่อนสองคน เคียงข้าง ลูกจ้างนาย
ค่าแรงวัน ขั้นต่ำ จำรับก่อน
ดีกว่านอน นับนก บินหกหาย
ร้อนเปลวไฟ ไอแดด แผดเผากาย
ตั้งแต่งาย สู้ทน จนจดแลง
ปาดเหงื่อไคล ไหลย้อย สองร้อยบาท
จ่ายตลาด ข้าวปลา อาหารแห้ง
ของกินใช้ หยิบมือ ถือแสนแพง
พวกยื้อแย่ง ครองเมือง ไม่ดูแล
ละพรุ่งนี้ มีใคร จ้างไหมหนอ
มีข้าวต่อ อายุ ยามย่ำแย่
น้ำท่วมลุ่ม หนาวดอน สะท้อนแด
มิเปลี่ยนแปร ผลกระทบ จบคนจน
รพีกาญจน์
