กลบท กบเต้นสลักเพชร…-๐ ใจที่รู้ทัน ๐-...

   - กลบท กบเต้นสลักเพชร -
   -๐ ใจที่รู้ทัน ๐-

   ๑. จิตหม่นไหม้ ใจมืดมิดจิตหม่นหมอง
   จิตลอยล่องจ้องเลาะไล้ใจลุ่มหลง
   ลืมปล่อยปละละปลิดปลดลดปล่อยปลง
   ใจแคบคงจงแค่นคิด จิตขุ่นเคือง

   ๒. โลกบอดเบือน เลือนบอดใบ้ไล่บังบิด
   เพียงน้อยนิดพิศน้อยหนึ่งพึงหนุนเนื่อง
   เพื่อรู้หลักพักเร้นหลบพบรองเลือง
   ไร้ขัดเคืองเรื่องขุ่นค้าง ร้างข้อควร

   ๓. ไฟรุมร้อน ฟอนแรงเร้าเฝ้ารุมรั้ง
   พลาดผิดพังพลั้งพ่ายผันพลันผันผวน
   หลากเรื่องเร้าเล่าเรียนรู้ลู่รนรวน
   ข้อปั่นป่วนควรป่ายปาม ข้ามเป็นไป

   ๔. เมื่อจับจ้อง มองจิตใจไม่จับจด
   เปลี่ยนละลดปลดลือเลื่องเปลื้องเหลวไหล
   ควรน้อมจำคำน้อมจิตคิดน้อมใจ
   จำเพียงไว้ใจพะวง จงพักวาง

   ๕. ยิ่งยึดถือ ยื้อยุดทั่วยั่วเย้าแท้
   หลักมั่นแม้แลหม่นไหม้ไล่หมองหมาง
   เมื่อจินต์จืดมืดจิตใจไม่แจ้งจาง
   แท้สิ้นสุขทุกสิ่งสร้าง ทางซมเซา

   ๖. หัดปลงไว้ ให้ปล่อยวางห่างเปล่าเว้น
   ไร้ข้อเข่นเร้นขุ่นเคืองเรื่องของเขา
   พักเรื่องร้อนผ่อนแรงฤทธิ์พิษรุมเร้า
   รู้ผ่อนบ้างร้างผ่อนเบา.. เราไพบูลย์ ๚ะ๛

   - Black Sword -
   (หมู มยุรธุชบูรพา)

   ขอบคุณภาพจาก Internet

   ๐----------------------๐

กลบท กบเต้นสลักเพชร

ข้อบัญญัติ : ให้วางเขียนเป็น "กลอนเก้า" โดยแบ่งช่วงจังหวะ (๓-๓-๓)

   ๑.) ให้สัมผัสอักษรสลับกันไปตลอดทั้ง ๓ ช่วงของวรรคกลอน ( กขง-กขง-กขง )
   ๒.) ให้สัมผัสสระชิดระหว่าง "ช่วงแรก กับ ช่วงกลาง" (คำที่ ๓ กับ ๔) และ "ช่วงกลาง กับ ช่วงหลัง" (คำที่ ๖ กับ ๗)

** อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาทั้งในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลบท กบเต้นสลักเพชร…-๐ ใจที่รู้ทัน ๐-... (อ่าน 27321 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้