หลานกะป้า ตอน ยื้อนรก

ทุกคนอาจเคยผ่านประสบการณืนี้ แต่จะแบบไหนอย่างไร
ก็แล้วแต่กรณี เห็นมีเล่าหลายท่าน มาของมือสี่บ้างประไร

หลานกะป้า ตอน…… ยื้อนรก
โดย ตาสี่ ลูกตาเหงี่ยม

เดินตลาด กวาดหาของ ต้องประสงค์
ฉลองส่ง เทศกาล คลานมาถึง
ไปกับป้า หน้าเหี่ยวเหี่ยว (เหลียวตะลึง)
ตามถือดึง เดินต้อยต้อย หิ้วห้อยไป

เช้ายันเที่ยง เสบียงหก มิตกท้อง
จนมันร้อง กันกราว ทานข้าวไหม
พอถามป้า กลับโดนบ่น ทนทนไป
คนอาไร้ ขี้เหนียวโคตร โหดจริงเชียว

น้ำสักหยด รดถูกปาก ก็ ยากแสน
คอยจ้องแหงน จนแอ่นล้า ขอบตาเขียว
ทนอีกนิด อดอีกหน่อย คอยเดี๋ยวเดียว
บ่นอยากเตี๋ยว ตาเขียวใส่ ไม่ละวาง

กว่าจะสม อารมณ์หมาย เกือบบ่ายสอง
ท่านสนอง จัดให้ ไม่ขัดขวาง
ส้มตำปู คู่ไก่ปิ้ง ยิ่งเข้าทาง
ล่อพุงกาง ละเลงอัด ยัดท้องตึง

ว่าจะหย่อน ผ่อนแขนขา ข้าศึกบุก
มันร่นรุก จุกก้นดัน ตะบันขึง
รีบหนีบตูด รุดเร็วจี๋ ปรี่ตะบึง
เขย่งถึง ซึ่ง สุขา ในคราครัน

ดั่งฟ้าแกล้ง แสร้งไล่บี้ เอาขี้ขว้าง
ห้องไม่ว่าง มีคนเข้า เราเม้มหัน
มีคนหนึ่ง ยืนรออยู่ ดูกดดัน
ขาเขอสั่น เหงื่อโรยรา น่าเห็นใจ

เข้าต่อแถว หน้าเริ่มนิ่ว คิ้วขมวด
อึเริ่มรวด ครากครูด รูดถูไถ
จ่อปากทาง ดันงุดงุด มุดชอนไช
ขมิบไว้ ไขว้ขาบิด ปิดทางมัน

นึกถึงสิ่ง ชื่นเย็น ให้เห็นสวย
หาได้ช่วย คลายล้นรวด ปวดของฉัน
อึยังวน อนอัว เอาหัวดัน
มุดตะบัน หูรูดเปล่ง เต่งเต็มที

ลมเล็กเล็ก เรื่มเล็ดลอด สอดส่งกลิ่น
เมินหันผิน หลบไอกรุ่น หมุนหน้าหนี
ก๊าซแสนรู้ ยังเลี้ยวอ้อม หอมสิ้นดี!
จะเคลื่อนหนี กลัวเหลืองพร้อย ย้อยกระเซ็น

อันส้มตำ ไก่นั้น มันร้ายนัก
ผสมหมัก ให้ตดเสริม เพิ่มขื่นเข็ญ
พี่ข้างหน้า หันค้อนงอ คอเป็นเอ็น
พี่คงเหม็น ตดผมหนอ ขออำภัย อิอิ

แล้วคุณพี่ ตะโกนก้อง ร้องขึ้นว่า
เฮ้ย!”บักห่า” จะขี้คลึง จนถึงไหน
“คนเขารอ เร็วเร็วหน่อย คอยเห็นใจ.”
.”อีกนาน ไหม “ (ส่งเสียงเอ็ด) “ จะเสร็จยัง.”!

เสียงปี๊ดป๊าด! ลอดถลำ แทนคำพูด
ตามอีกปู๊ด! มาอีกบท ลดความหวัง
คือคำตอบ ชวนสลด หมดกำลัง
เหลือความหวัง เพียงริบหรี่ ชีวิตตู

หน้าเริ่มเขียว เยี่ยวรินรด หยดติ๋งติ๋ง
ยืนแน่นิ่ง ขนชูชัน ลั่นกกหู
ขบกรามกรอด อึมันนวด จนปวดรู
ตะคริวลู่ ด้วยกลั้นเบ่ง เขย่งทน

ด้วยอึมัน ตะบันมุด สุดความกลั้น
มันจึงดัน แย้มหัวโชว์ โผล่ถลน
แมงวันรี่ ปรี่ตอมหึ่ง บึ่งเวียนวน
อึเอ่อล้น จนเต็มรอบ ขอบเกงใน

พี่ข้างหน้า ถลาถอย ค่อย.. ค่อย. ห่าง
ยืนอกว้าง น้ำตาปริ่ม เป็นลิ่มใส
ความรู้สึก กี่คนเล่า จักเข้าใจ
ยามขี้ไหล กลิ่นตลบ อบกางเกง…กำ

อีตาสี่

- หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนที่ ๑ ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนที่ ๒ (จบ) ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน ยื้อนรก ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน ปากตลาด ^คลิก
- หลานกับป้า ตอน หลุดลุ่ยที่กุยบุรี ^คลิก

เรื่องแนะนำชวนอ่าน
- เฮฮาประสามือสี่ นิราศเณรสองบาตร ^คลิก
- ซีรี่ย์ซวยตลอดศก ชายช้ำ ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: หลานกะป้า ตอน ยื้อนรก (อ่าน 10007 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้