หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนจบ

อ่าน - หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนที่ ๑ ^คลิก

หลานกะป้า ตอน แม่ยก บทสอง..(ตอนจบ)

๑…เมื่อพระราม งามองค์ ลงย่างย้าย
รำกรีดกราย สำรวยท่า ส่งตาหวาน
นางสีดา สนั่นกรี๊ด! หวีดกังวาน
สอดประสาน ป้าเราหนอ ล่อหูชา

โป่งสวรรค์ หน้าเวที ที่เด็กเล่น
กลับกลายเป็น อุปสรรค อันหนักหนา
นางลุกไป บีบจนแหลก แตกคาตา!
ด้วยเหตุว่า บังทิวทัศน์ ขัดการชม..กำ

ส่วนยายสี จับป้าย ชูส่ายหรา
ข้อความว่า รักรามมาก อยากเสพสม
ป้าถุยขาก…เดี๋ยวเถอะมึง.”! ขึงอารมณ์
จนกระผม ลูบหลังไว้ ให้เจือจาง

ป้าสีดา ส่งตาหวาน หว่านแนวซึ้ง
ป้าถลึง จิกมอง จ้องตาขวาง
เริ่มคำราม แง่งแง่งใส่ ไม่ละวาง
ดูไปช่าง ดั่งหมาบ้า หนอป้าตู….เฮ้อ

๑…..แล้วคุณสี หยิบมาลัย ไม่รอช้า
กวักรามมา ห้อยท่วมทั่ว ทั้งหัวหู
มิทันไร อันญาติข้า ก็น่าดู
ยกแบงค์ชู เต็มมือห้อย ร้อยเป็นพวง

แย่งรุมทึ้ง ดึงกันคั้น ตะบันหอม
หาคนยอม ผ่อนเพลา บรรเทาหวง
แล้วสีดา ก็ปล่อยหมัด!...อัดทะลวง!..น่าน
จนญาติร่วง แผ่หลา หน้าเวที!….กำ
…………………………………..

๑…และสงคราม ชิงรัก หักสวาท
ก็เริ่มสาด ลีลา ท่าสูสี
ป้าลุกได้ วิ่งประกบ เริ่มตบตี!
คนแตกตื่น! ร้องลุกลี้…(((((คนตีกัน)))))))

นางสีดา วางเท้าป่าย ป้าหงายเงิบ!
เซ กะเถิบ หลังพิงสี เวทีนั่น
พระรามก้ม ดึงป้าไว้ ให้หยุดพลัน
“อย่าตีกัน.”! พระรามห้าม ปรามวาจา

ญาติถูกล๊อค ด้วยพระราม ห้ามขยับ
สีดากลับ ได้ที ปรี่เข้าหา
ตบสนั่น ประเคนหมัด ซัดหน้าตา
ญาติเสียท่า เหตุรามนี้ ที่ก้มดึง

ป้าสลัด สะบัดราม ที่ห้ามไว้
จนหลุดได้ รีบปรี่หา ท่าขังขึง
พระรามเลย ล้มหงายหลัง จนดังปึง!
แผ่สลึง หัวฟาด ระนาดพลัน๑….

๑…เลือดพระราม งามใจ ไหลเต็มหัว
จำพาตัว .หลบหลังลี้ เวทีนั่น
ส่วนสีดา กับญาติเรา ก็เมามันส์
เตะปากกัน ฝุ่นตลบ ฟุ้งอบอวน
…………………

ฝุ่นจางลง เห็นป้านอน ดินชอนปาก!
รอยเท้าฝาก จนอิดโรย ครางโหยหวน
ผมเข้าไป ช้อนลุกนั่ง ยังคร่ำครวญ
สภาพชวน นาปลงจิต อนิจจัง……..

ฟันสามสิบ เกือบเกลี้ยง! เหลือเพียงห้า!
ส่วนดวงตา เหลือข้างเดียว .เสียวสันหลัง
ปากเปิกเจ่อ เหมือนเป็ดแท้ แม่น่าชัง
ผมเผิมดั่ง ถูกลนเผา น่าเศร้าจริง

เสื้อสายเดี่ยว ก็หลุดหาย ด้วยสายขาด
น่าขยาด! ฟักสองใบ ไหลรุ่งริ่ง
กระโปรงหลุด ตูดโผล่ผาย น่าอายจริง
กางเกงลิง แหนมน้อยโชว์ โผล่เย้าใจ๑…

……………………

๑….ผมนวดเฟ้น จนญาติหาย คลายแขนขา
ท่านถามว่า .”สีดานั่น มันไปไหน”
(ผม)”เห็นวิ่งเข้า…หลังเวที..ตะกี้ไง”
……...”ถามทำไม”..พอเถอะป้า…อย่าอีกเลย”

ป้าบ่ฟัง ลุกขึ้นได้ ย้ายก้นลิ่ว
เดินหน้านิ่ว หลังเวที หนีไปเฉย
ผมตามไป ดูลาดเลา เฝ้าเช่นเคย
สุดเอื้อนเอ่ย ห้ามได้ จนใจจริง๑….

๑….เดินตามไป หลังเวที ที่ป้าหัน
เห็นป้าฉัน ยืนกำหมัด กัดฟันนิ่ง
ด้วยเห็นภาพ สุดบาดตา ท่าแอบอิง
ดั่งผีสิง ตัวป้าฉัน ยืนสั่นเทา!๑…..

๑….นางสีดา กอดพระราม ผู้งามสม
คอยประหงม .เอียงชิด สนิทเสา
นั่งเช็ดแผล หัวพระราม ถามเบาเบา
เจ็บไหมเล่า”….”รามจ๋า.”…/สีดาครวญ

มือสีดา .คว้าเหนี่ยว เกี่ยวกุมจับ
อกขยับ คอยถูไถ ไร้สงวน
ดั่งช้างสาร ตกมัน พร่ำรัญจวน
หยอกเย้ายวน น่าอิจฉา สีดาราม…
…..io………….
.
๑….เพลิงพิโรธ โกรธเกรี้ยว! เคี่ยวได้ที่
ป้าพุ่งปรี่ ส่งเท้ายัน มิทันถาม!
เสียงดัง.ผั๊วะ!!.จนสีดา ถลาตาม
เข้าเต็มกราม! สีดาจบ สลบเลย!

พ่อพระราม ตกตะลึง สั่นพรึงเพริด
ป้าหน้าเชิด ขานไข ให้เฉลย
(ป้า)”นี่.พ่อราม”…ที่รักจ๋า…ว่ามาเลย”
……..”พ่อเอื้อนเอ่ย…มาเถิดหนา…ว่าเลือกใคร”..

(…ฟังป้าเปรย อกสะอึก จนนึกขำ
แก่เหงือกหงำ ดั่งผีบ้า น่าผลักใส
ยังมีหน้า เอ่ยถาม รามเลือกใคร
อยากสอดไป หากให้หมาย เลือกตายเอย…)กำ
………………..o……………..

๑…พระรามอึ้ง ทำอึกอัก สักพักอ้า
“”เลือกสีดา…คนงาม””./รามเฉลย
เท่านั้นแหละ ป้าส่งเท้า เข้าหน้าเลย!
พระคุณเอ๋ย ต้องปิดตา บ่กล้าดู

ตะกร้าหมาก ฟาดตาม พระรามร่วง!
มิทิ้งช่วง ตวัดผั๊วะ! ฉั๊วะกกหู
เตะผ่าหมาก!.อนาคต อดลงรู
ร่างลิ่วลู่ หลับหมดจด อย่างงดงาม!๑…..

๑…เสียงรถหวอ แห่ตะบึง รีบดึงป้า
ลิ่วถลัน หลบหน้า หนีจ่าหาม
ปล่อยพระเอก กับยายสี ที่โดนจาม
งอมพระราม! ส่วนป้าหลาน ทะยานจร

ลูกตาเหงี่ยม อิอิ

- หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนที่ ๑ ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนที่ ๒ (จบ) ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน ยื้อนรก ^คลิก
- หลานกะป้า ตอน ปากตลาด ^คลิก
- หลานกับป้า ตอน หลุดลุ่ยที่กุยบุรี ^คลิก

เรื่องแนะนำชวนอ่าน
- เฮฮาประสามือสี่ นิราศเณรสองบาตร ^คลิก
- ซีรี่ย์ซวยตลอดศก ชายช้ำ ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: หลานกะป้า ตอน แม่ยก ตอนจบ (อ่าน 36111 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้