เจ้าสาวผู้กลัวฝน

เจ้าสาวผู้กลัวฝน

ใฝ่จะเด็ด เกร็ดแก้ว อันแวววับ
เข้าประดับ ร่วมเรียง ระเบียงหมอน
กรุ่นสวาท ยั่วหยอก เทียวซอกซอน
อกอุทร ก้องกู่ มิรู้วาย

เปรียบบุบผา คราบาน ตระการกลิ่น
ย่อมร่ำริน ออดอ้อน ภมรหมาย
สตรีนาม งามร่าง ศุภางค์กาย
ย่อมคู่ชาย ใฝ่ฝัน คือครรลอง

รักรำเพย เปรยภิรมย์ ให้ชมชิด
ยังปรามจิต ยื้อยั้ง รั้งสนอง
เกรงสวาท บ่เช่น ดั่งเป็นปอง
เกรงตัวหมอง ขุ่นขม ระทมใจ

เกรงรักหลอก ยอกแฝง สำแดงพิษ
จึ่งคร่ำคิด พรึงพรั่น เทียวหวั่นไหว
เฝ้าครั่นขาม คร้ามขลาด สวาทไกล
ลุล่วงไป จึ่งเปลี่ยว แต่เดียวดาย

บุษบา ข้าเอย จักเปรยบอก
รักนั้นดอก บ่เป็น ดั่งเช่นหมาย
สิเน่หา ใช่ผลาญ ลุลาญกาย
ใช่ลวงร้าย ดั่งเจ้า ที่เขลากลัว

อันรักนั้น คงอยู่ เคียงคู่โลก
มีครวญโศก สุขปริ่ม แหละยิ้มหัว
จักครวญทุกข์ สุขฉ่ำ ก็กรรมตัว
ใช่รักชั่ว ราคิน จินตนา

รักนั้นเปรียบ เทียบตาล รสหวานหอม
ดุจรายล้อม ทรัพย์พิสุทธิ์ อุษณิษา
หฤหรรษ์ กระสันกรุ่น กลิ่นบุลลา
ชุ่มชิวหา ชื่นทรวง ห้วงภวังค์

รักนั้นเปรียบ เทียบค่า ยาวิเศษ
ชโลมเกศ ยินยล ดุจมนต์ขลัง
เปรียบหญ้าเหี่ยว เปลี่ยวเฉา หมดเงาบัง
ย่อมผุดปลั่ง ด้วยสวาท ที่หยาดริน

จงแย้มนวล ยวนปราง ศุภางค์ใส
จงปล่อยใจ เฉกวิหก ยามผกผิน
อย่าเกรงฝน หม่นฟ้า ณ.ธานินทร์
จงเสพสิ้น สวาทหยด อันงดงาม

มือสี่ กวีบอ
๑๑/๑๐/๒๕๕๕

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เจ้าสาวผู้กลัวฝน (อ่าน 5428 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้