.........คิดยามหนาว......
ทุกวลีที่ร้อยเป็นสร้อยศิลป์
กลั่นจากจินต์คนเจ็บกลางเหน็บหนาว
เย็นน้ำค้างพร่างพรมลมพัดพราว
มีเรื่องราวหลากหลายในเกิดรายเรียง
หนึ่งสำนึกลึกในใจคนหนาว
คิดถึงคราวเป็นหนุ่มเคยสุ่มเสี่ยง
ฝ่าพงหนามหนีหนาวหาสาวเคียง
สุขสมเพียงพักผ่านไม่นานวัน
อุปสรรคมากมีที่เชยชิด
พาชีวิตร่อแร่เร่แปรผัน
จากทั้งทั้งแสนรักอนรรฆครัน
ไม่ลืมกันจำเป็นแอบเล่นชู้
ยอมผิดศีลปีนบาปอยู่ลับล่อ
ทุกครั้งก่อกรรมผิดคิดอดสู
ละอายบาปรับสุขทุกข์พันตู
ผิดทั้งรู้รับเคราะห์เพราะรักพา
ยิ่งนอนหนาวร่าวในใจอย่างนี้
คิดถึงที่เคยทำคร่ำครวญหา
อนาถตนทนหนาวร้าวอุรา
ขาดคนมาเคียงใกล้ให้กอดนอน
อภินันท์ นาคเกษม
๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๖
ขอบคุณภาพจาก Internet
